گورستان زرتشتیان را در یزد دخمه می‌خوانند. فضایی مملو از رازهای عجیبی که سنتی دیرینه را بر بلندای تپه‌ای به نمایش گذاشته‌است. 

مخزنی بزرگ برای گذاردن رفتگان و رفتن تن‌شان از زمینی که از گذشته‌های دور ماندنی ندانست‌اندش. دخمه امروز محلی برای بازدید گردشگران است و بودند برخی موتورسوارانی که روی سراشیبی‌اش ویراژ می‌دادند.

بقیه تصاویر در ادامه نوشتار 

این غار که تنها غار خفاش ایران است 255 متر طول، 30 متر عرض و 50 متر ارتفاع دارد و به علت زندگی میلیون‌ها خفاش در داخل آن، به غار خفاش معروف شده است.

این غارها دهلیزهای وسیعی دارد که عمق بعضی از قسمت‌های آن به 400 متر می‌رسد. غار خفاش دهلران یکی از غارهای تاریخی عصر غارنشینی بوده که بعدها به زیستگاه خفاش تبدیل شده است.

غار خفاش دهلران با بیش از 30 هزار خفاش از 7 گونه همچون «دم موشی» از غارهای کمیاب در خاورمیانه به حساب می‌آید.

این غار یکی از بهترین مکان‌ها برای انجام کارهای تحقیقاتی، پژوهشی و مطالعاتی در زمینه این پستاندار عجیب است و دانشجویان و محققان باید آن را مورد مطالعه قرار دهند.

غار خفاش شهرستان دهلران به عنوان تنها غار خفاش کشور، یکی از پدیده های نادر طبیعی است که تاکنون برای علاقمندان به طبیعت گردی ناشناخته مانده است. این غار طبیعی حدود یک کیلومتر از چشمه‌های آبگرم شهرستان دهلران فاصله دارد.

غار خفاش دهلران دارای استالاکیت‌ها و استالاکمیت‌های فراوانی است و ده‌ها گونه از خفاش دمدار و خفاش بال پهن در آن زندگی می‌کنند.

فراوانی خفاش در این غار باعث می شود در هنگام غروب در زمان خروج این خفاشان از غار که اغلب به صورت دسته های بزرگ انجام می شود، فضای جالبی را برای علاقمندان به طبیعت ایجاد کند.

این خفاش‌ها مسیر سه کیلومتری تا شهر را طی می کنند و بعد از مدتی به محل غار باز می‌گردند.

تنها غار خفاش کشور به عنوان پدیده‌ای نادر و طبیعی واقع در استان ایلام، گردشگران بسیاری را در فصل تابستان به سوی خود جذب می‌کند.

همشهری آنلاین

با ماهی 500 هزار تومان پس‌انداز حتا اگر 120 سال هم عمر کنم فقط رینگ مازراتی را می‌توانم بخرم!

 از خدا پنهان نیست،‌ شما هم که غریبه نیستید، حقوق ماهانه‌ی من چیزی در حدود 800 هزار تومان است! کمی کم‌تر یا بیش‌تر. این حقوق را با جان کندن و نویسندگی و کار فرهنگی به دست می‌آورم و از جایی حقوق ثابت ندارم و اگر یک ماه نتوانم بنویسم، حقوقی هم نخواهم داشت! از مال دنیا یک ماشین و یک خط موبایل هم دارم که سندشان به نام خودم هست! چیز دیگری که قابل عرض باشد، قابل عرض ندارم. اما در همین شهر من و شما - که زندگی‌تان شاید کمی بهتر از من باشد - کسان دیگری هم‌ زندگی می‌کنند. البته شاید شما الآن با خواندن اوضاع مالی من آروز داشته باشید مثل من باشید، اگر این‌طوری است، خاک عالم بر سر من که این‌قدر ناسپاسی می‌کنم... برگردیم که کسان دیگری جز من و شما در ایران زندگی می‌کنند!

2

چند سال پیش در یک برنامه‌ی رادیویی مهمانی داشتیم که فعالیت اقتصادی می‌کرد و چون آدم موفقی بود، مهمان برنامه شده بود. در استودیو و قبل از شروع شدن برنامه، یکی از همکاران خیلی صادقانه از او پرسید: درآمد ماهیانه شما چقدر است؟ آن مهمان ثروتمند هم خیلی صادقانه پاسخ داد: حدود 9 میلیارد تومان! همکار ما که با شنیدن 9 میلیارد آب‌ دهانش توی گلویش پریده بود، با حالتی ترسیده و خجالتی چند بار سرفه کرد و گفت: من هم حدود یک میلیون تومان حقوق می‌گیرم! بعد همه خندیدیم و قضیه را زدیم به مسخره‌بازی تا برنامه شروع بشود.

3

دیگر همه می‌دانیم که با وجود همه‌ی تحریم‌ها و تنگنا‌ی اقتصادی و گرانی و تورم در مام‌ میهن که این روزها از هر تریبونی مطرح می‌شود،‌ کشورمان رکورددار ورود پورشه و مازراتی و خودروهای لوکسی مثل لامبورگینی در منطقه است! یعنی ماشین‌هایی را که عرب‌ها و خود اروپایی‌های پول ندارند بخرند، مردم ما مثل آب‌نبات می‌خرند و سوار می‌شوند! مردم که می‌گویم، نه همه‌ی مردم، بلکه منظور از مردم، تعدادی از مردم است که مردم‌ترند، چون من و شما هم مردمیم، ولی مازراتی نداریم.

4

یک بار با خودم فکر کردم و گفتم برنامه‌ریزی می‌کنم و پول‌هایم را جمع می‌کنم و مازراتی می‌خرم مادرم را می‌برم امام‌زاده داوود! نشستم حساب کردم دیدم بهترین مدل مازراتی الآن 925 میلیون تومان قیمت دارد. با خودم گفتم با توجه به تورم، قیمتش را یک میلیارد حساب می‌کنم، چون آن موقع که پول‌های من جمع بشود، مازراتی هم کلی گران‌تر شده است. بعد حساب کردم که اگر 300 هزار تومان از آن 800 هزارتومان حقوقم را بخورم و باقی را پس‌انداز کنم، با ماهی 500 هزار تومان پس‌انداز حتا اگر 120 سال هم عمر کنم فقط رینگ مازراتی را می‌توانم بخرم!

5

شما فکر می‌کنید آن‌هایی که درآمد ماهانه‌شان به میلیارد است، چه باید بکنند؟ بنده‌های خدا حق دارند مازراتی سوار بشوند، پول اگر به درد جان آدم نخورد، به چه دردی می‌خورد! من تعجب می‌کنم که دولت می‌خواهد جلو ورود ماشین‌های لوکس را به کشور بگیرد. من خودم با همین حقوق گاهی وقتی با همسرم برای خرید می‌رویم، صندوق عقب ماشین را پر می‌کنیم از هر چه به دردمان می‌خورد و نمی‌خورد! بعد انتظار دارید میلیاردرها پول‌شان را خرج نکنند؟ ای دولت‌مردان، نسل من در دهه‌ی 60 فقط عکس ماشین‌های لوکس را در مجله‌ی «ماشین» دید و کف کرد، بگذارید دست‌کم این نسل جدید، خود ماشین‌ها را ببینند و کیف کنند!

باقی بقای‌تان! 

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

رضا ساکی

Illustration of two Caspian tigers

ببر هیرکانی(ببر کاسپین، ببر مازندران، ببر پارسی و یا ببر ایرانی)

در روزنامه خاطرات «محمد حسن خان اعتماد السلطنه» به نکته جالبی درباره «بخارا» اشاره شده است. روزی نگارنده خاطرات، یک حاجی بخارایی را می بیند که به دلیل کم فروشی نانوا با او در حال جدل است و پس از آرام شدن درباره بی ترتیبی و بی قانونی ایران با او دردل دل کرده و در مقایسه با وضع بخارا می گوید: «… الحمدالله پس از آمدن روس ها از دست ظلم نصرالله خان (امیر سلسله منگیت بخارا) خلاص شدیم. هر هفته ماموران در بازار گشت زده و با کم فروشان و گرانفروشان برخورد می کنند.»

روس ها پس از طی سه نسل از دوران تزار «ایوان چهارم» -که به «ایوان مخوف» معروف بود – در قرن شانزدهم خود را از کوه های «اورال» به «سیبری» و ساحل اقیانوس آرام و رود بزرگ «آمور» می رسانند. ولی با شروع قرن هیجدهم و پایه گذاری روسیه نوین به دستان توانای تزار «پتر کبیر» اهمیت نفوذ در آسیای مرکزی به عنوان مسیر دستیابی به هند و آب های گرم آشکار می شود.
در آخرین سال حکومت تزار «پاول یکم» (۱۸۰۱) فرزند «کاترین کبیر» پیمان اتحاد با «ناپلئون» برای یورش به هند از مسیر آسیای مرکزی بسته می شود که طی دسیسه درباریان و سفیر بریتانیا و ولیعهد «الکساندر پاولویچ»، تزار در خوابگاه خود خفه می شود.

از اوایل دهه ۱۸۳۰ و در دوران تزار «نیکلای اول» به تدریج آبادی های روسی از سمت دژ «اورنبورگ» در کرانه رود اورال به سوی شمال قزاقستان گام به گام برای دستیابی به استپ زرخیز و پرحاصل ایجاد می شوند که مدام در معرض یورش چپاولگران ازبک بودند.
از سال۱۸۶۰ و پس از پایان جنگ «کریمه» به فرمان تزار «الکساندر دوم»، قوای روس برای نزدیک شدن به مرز هندوستان و تهدید منافع بریتانیا گام های جدی را در تسخیر واحه های ناشناخته آسیای مرکزی بر می دارند و پس از اشغال «تاشکند» و «خیوه» (خوارزم کهن) و بخارا و «سمرقند»، در سال ۱۸۸۸ دژ «گوک تپه» (تپه سبز) طی نبردی سخت و خونبار به دست ژنرال «اسکوبلف» افتاده و با تسلیم خوانین «مرو»، روسیه کار تسخیر آسیای مرکزی را پایان یافته تلقی می کند.
تاریخ پانصد ساله امیر نشین های آسیای مرکزی، بیشتر جنگ های داخلی و ایلغار و چپو بوده و تنها سایه ای از شکوه افسانه ای شهرهای بخارا و سمرقند برجای مانده بود. ترکمانان در کنار اسیر گرفتن ایرانیان و فروش در بازارهای بخارا و خیوه در فرصت مناسب «خیوقیان» (مردم خیوه) را برای فروش در بخارا و بالعکس اسیر می کردند و به دلیل رونق خطوط بازرگانی کشتیرانی اقیانوس هند و دریاهای آزاد به تدریج اهمیت راه های کاروان روی جاده ابریشم آسیای مرکزی کم رنگ می شد. ولی مشت آهنین روسی به همراه خود امنیت سرمایه گذاری و آرامش راه ها را درپی داشت.
با ورود فناوری جدید آبیاری و راه آهن و معرفی گونه های مرغوب پنبه از آمریکا و سرمایه گذاری های هنگفت واحه های سرکش آسیای مرکزی چون «فرغانه» و «زرافشان» به کشتزارهای گسترده ای بدل می شوند که این نخستین زنگ خطر نابودی «ببر هیرکانی» Panthera tigris virgataاست که در این نواحی به «ببر توران» (سرزمین تورانیان) شهره بود.

با پاکتراشی نیزارها و گزستان ها و جنگل های رودخانه ای «توگای» در دو سوی «سیردریا» و آمودریا و دیگر واحه ها برای کاشت گسترده پنبه و کتان و برنج، زیستگاه ببر به تدریج منحصر به نواحی دوردست کوهستانی شد. در نگاه نخست، این نواحی گسترده می باید زیستگاه تعداد بی شماری ببر باشد ولی به دلیل شرایط ویژه زیستگاه در مقایسه با زیستگاه هایی چون شمال هند، ببرهای توران به قلمرو بسیار گسترده تری نیاز داشتند و بر خلاف باور کنونی، جز «گراز» و «مرال بخارا» و «شوکا»، ببر به طور معمول درپی دست یابی به «آهو»،«آنتیلوپ سایگا» و «گورخر کولان» در دشت ها دیده می شد.
با شروع سال ۱۹۳۰ و برنامه های پنج ساله جهش اقتصادی «استالین»، میزان فشار بر منابع طبیعی شکننده واحه های آسیای مرکزی شدت بسیاری یافت و تغییرکاربری زیستگاه در کنار کم شدن جمعیت گراز و مرال بخارا باعث ریشه کن شدن ببر در نواحی دشتی چون دلتای آمودریا در سال ۱۹۴۹ و دیگر نواحی شد و ایجاد نواحی حفاظت شده چون زیستگاه ویژه پنجاه هزار هکتاری ببر در تاجیکستان در واقع نوش داروی پس از مرگ سهراب بود و عملا از اواسط دهه ۱۹۶۰ گزارش مستندی از وجود این گونه در آسیای مرکزی در دست نیست.
چه در دوران روسیه تزاری و چه شوروی، گنجینه های تاریخ طبیعی از ارزش ویژه ای برای دولت مردان و پژوهشگران دانشگاهی برخوردار بوده و دانشمندانی چون پرنده شناس معروف «نیکلای زارودنی»، آثار گرانبهایی در موزه ها گرد آورده اند.
به دلیل شرایط ویژه سیاسی روسیه تزاری و سپس اتحاد جماهیر شوروی، دست یابی پژوهشگران دیگر کشورها به مجموعه های علمی آسیای مرکزی وجود نداشت و از سال ۱۹۹۱ و پاره پاره شدن شوروی به تدریج مشخص شد که چه نمونه های پرارزش و بی همتایی چون ببر توران در موزه های تاریخ طبیعی «عشق آباد»، «بخارا»، «سمرقند»، «آلماآتی» و «تاشکند» وجود دارند.

در گوشه سمت راست نگاره ای که در اوایل دهه ۱۹۵۰ عده ای از دانشجویان را در موزه تاریخ طبیعی سمرقند نشان می دهد، با کمی دقت سر نمونه تاکسیدرمی شده ببر توران قابل مشاهده است و در نگاره های بعدی یک نمونه قدیمی ببر مشاهده می شودکه به احتمال زیاد متعلق به ازبکستان است.

 نکته قابل تامل در مورد این ببر، رنگ قهوه ای کم رنگ نوار های بدن آن است. هرچند در نمونه های قدیمی پوست مشاهده می شود که به دلایلی چون تابش آفتاب به تدریج رنگ های تیره و سیاه، رنگ باخته و روشن می شوند، اما در منابع جانورشناسی به رنگ قهوه ای نوارهای ببر خزر اشاره شده و در حال حاضر در نمونه هایی از ببر سیبری نیز، به ویژه در بخش انتهایی بدن نوارها به قهوه ای تغییر رنگ می دهند.

در جلد دوم کتاب «پستانداران ایران» نگاشته «دکتر اسماعیل اعتماد» نیز به این ویژگی اشاره شده است:
«… درباره رنگ این نژاد A. Satunin (جانورشناس روس) اشاره می کند که: “در همه ببرهای ماورای قفقاز (ارمنستان و جنوب گرجستان) و لنکران که به وسیله من دیده شد نوارهای شانه و پایین گردن و به خصوص طرف خارج ران نه تنها سیاه نیستند بلکه حتی قهوه ای کم رنگ می باشند.”
«ولی Pocock (جانور شناس بریتانیایی) رنگ یک نمونه را که از گرگان بدست آمده به ترتیب زیر شرح می دهد:
” نوارها مانند ببر هندی سیاهند ولی تعداد آنها بیشتر و به هم نزدیک تر است.” و همچنین اشاره می کند که ببرهای مازندران هم دارای این رنگ می باشند. درباره یک نمونه دیگر که از ایران بدست آمده و محل آن ذکر نشده Pocock شرح می دهد که در بالای ران ها نوارها فقط کمی از زمینه تیره تر و در قاعده دم و در ناحیه شکم و سینه نوارها قهوه ای رنگ هستند.»
در دو تخته پوست ببر هیرکانی موجود در موزه تاریخ طبیعی پردیسان و دارآباد که در سال های دور (اوایل قرن بیستم ) شکار شده اند هم گویا رنگ نوارها متمایل به قهوه ای است.
در هر حال روزگاری گستره تاریخی ببر هیرکانی و یا تورانی از کناره های دریاچه «لوب نور» در «سینگ کیانگ» چین تا شمال افغانستان و جنوب قفقاز و شمال عراق بوده و به احتمال بسیار زیاد بین نمونه های لنکران آذربایجان و کوهستان «تیان شان» در سینگ کیانگ و کرانه های آمودریا تفاوت هایی در ساختار وجود داشته است.

کوشان مهران

مرجع حیات وحش ایران

یک کارشناس محیط زیست گفت: ما با بهای بسیار گران نابودی محیط طبیعی کشور قهرمان سد سازی شدیم، دنیای امروز به سد سازی پشت کرده است در حالی که کشور ما این فعالیت را به جد پیگیری و به آن افتخار می‌کند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، اسماعیل کهرم در همایش مدیریت بحران‌های شهری که در پژوهشگاه شاخص پژوه برگزار شد، در ابتدای سخنرانی خود توجه حاضران را به فیلمی که به تازگی به دستش رسیده بود جلب کرد. فیلمی که دریاچه ارومیه را در سال 1352 نشان می‌داد که تعدادی کارشناس برای حلقه گذاری فلامینگوها به منطقه رفته‌اند و خود او نیز یکی از این کارشناسان بود و بر روی انبوه آب و در میان سیل پرواز فلامینگوها در حال انجام عملیات حلقه گذاری بودند.

دریاچه ارومیه

به نوشته ایسنا، پس از پایان فیلم اسماعیل کهرم سخنرانی خود را آغاز و اظهار کرد: متاسفانه کشورهای عقب مانده و جهان سومی همیشه به دنبال ترین‌ها هستند و ما نیز متاسفانه در دام بلندترین و بزرگ‌ترین سدها افتاده‌ایم در حالی که این ترین‌ها در حال نابودی اکوسیستم‌ها و از بین بردن زندگی‌های انسانی و جانوری هستند.

 توانایی در خشک کردن پهنه عظیم ارومیه، بختگان، هامون، پریشان، نی‌ریز و گاوخونی یک افتخار است!

وی با بیان اینکه ما حتی برای "ترین" شدن دروغ می‌گوییم و بزرگ‌نمایی می‌کنیم، گفت: می‌خواهیم با ترین‌ها به کجا برسیم؟

دریاچه پریشان-عكاس: افشين عزيزي - لینک نوشتار

این کارشناس محیط زیست گفت: در سال 1352 بر روی دریاچه ارومیه 40 هزار فلامینگو پرواز می‌کردند و اگر امروز چشمانم اشک‌بار می‌شود به این دلیل است که من آن ارومیه را در ذهنم دارم، مگر می‌شود عمق 13 متری این دریاچه را فراموش کرد؟ کارشناسان در آن سال‌ها حتی در تصورات نمی‌توانستند خشک شدن این دریاچه ببیند.

کهرم ادامه داد: ارومیه، بختگان، هامون، پریشان، نی‌ریز و گاوخونی خشک می‌شود در حالی که حتی یک کارشناس هم تصور نمی‌کرد چنین اتفاقی بیافتد، اما ما خشک این آب‌ها را کردیم، این واقعا یک افتخار است که بتوانی این چنین پهنه عظیم آبی را خشک کنید! برخی مواقع من تصور می‌کنم ما یک رکورد در جهان ثبت کرده‌ایم در حالی که کارشناسان خارجی زمانی که دریاچه ارومیه را می‌بینند مدت‌ها در حیرت می‌مانند از اینکه چگونه آن دریاچه به چنین چیزی تبدیل شده است.

وی با بیان اینکه در مسوولان ترکیه دریاچه ارومیه را به عنوان یک درس عبرت به معاونان و وزرای خود نشان می‌دهند!، افزود: اینجا است که دل هر ایرانی می‌شکند و اشکش جاری می‌شود، چرا باید ما درس عبرت باشیم؟ چگونه توانستیم دریاچه‌ای با 167 کیلومتر طول و 37 تا 54 کیلومتر عرض را بخشکانیم؟ خشکی دریاچه ارومیه یعنی ما توانستیم پنج هزار مترمربع پهنه آبی را از آب خالی کنیم!

این مدرس دانشگاه مدعی شد: نماینده مردم ارومیه یعنی فردی که از دل منطقه وارد مجلس شده می‌گوید نمک دریاچه ارومیه باید خالی شود تا دریاچه زنده بماند! من گاهی دلم برای خودم می‌سوزد که چه نمایندگانی در مجلس نشسته‌اند، این فرد انگار در مورد استخر خانه‌اش صحبت می‌کند! اما من از اینجا به او می‌گویم آقای نماینده وسعت دریاچه ارومیه به اندازه چند کشور اروپایی است و من با عدد و رقم ثابت می‌کنم که چه به سر نگین فیروزه‌ای ایران آمده است.

کهرم اضافه کرد: خشک شدن ارومیه، پریشان، هامون، دشت ارژن، گاوخونی و کاهش وسعت تالاب انزلی از 21 هزار هکتار به هفت هزار هکتار هیچ ارتباطی به گرمایش جهانی ندارد، این یک توجیه است سوء مدیریتی ما را نابود کرده است، گرمایش جهانی فقط در کشور ایران نیست، لطفا سری به کشورهای همسایه و کشورهای دیگر دنیا بزنید آن هم با این پدیده رو به رو هستند اما دریاچه‌ای از آن‌ها نابود نشده است.

وی با اشاره به اینکه میزان نمک در دریاچه ارومیه بیش از حد اشباع شده است، تصریح کرد: اگر بالای سر این دریاچه بایستید حرکت کریستال‌های نمک را به راحتی می‌توان مشاهده کرد در حالی که نمک خاصیت چسبندگی بالایی دارد. حالا ببینید که چه به سر پرنده‌ها می‌آید. من چند ماه پیش پرنده‌ای به نام «کشیم» را که هم پرواز می‌کند و هم بر روی آب سر می‌خورد را در دریاچه ارومیه گرفتم در حالی که نمک اجازه هیچ حرکتی به او نمی‌داد، زمانی که با آب شستمش و وزن اصلی خود را به دست آورد و شاداب شد در حالی که می‌دانستم فردا صبح دوباره در انبوه نمک غوطه‌ور می‌شود تا از گرسنگی جان دهد!

کتیبه‌های مقبره نظامی گنجوی در جمهوری آذربایجان که مزین به اشعار فارسی این شاعر بزرگ ایرانی است برچیده شده و قرار است که زندگی‌نامه و ترجمه اشعار وی به زبان ترکی جایگزین آن شود. اقدامی که تلاش دولت آذربایجان برای تغییر هویت مفاخر فرهنگی ایران و جعل تاریخ محسوب می‌شود.

سینا آزاد، کارشناس و تحلیل‌گر ارشد مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این‌باره گفت: بی‌شک اشعار نظامی گنجوی تبلور عینی هویت سرزمینی است که زبان فارسی تا قبل از مهاجرت و تسلط قبایل ترک زبان غالب درآن بوده و تغییر کتیبه‌ها تغییری در این واقعیت تاریخی ایجاد نخواهد کرد.

وی افزود: پس از جدایی جمهوری آذربایجان از شوروی، جمهوری اسلامی ایران جزء اولین کشورهایی بود که استقلال آن را به رسمیت شناخت. به آغوش کشیدن مردمان دو سوی ارس پاسخ به حسرتی یک قرنه بود که تصاویر آن هیچ‌گاه از اذهان پاک نخواهد شد.

این تحلیلگر ارشد سیاسی گفت: پذیرش استقلال آذربایجان از سوی ایران با اعلام این که ایران و آذربایجان یک ملت در دو دولت هستند صحه گذاشتن بر واقعیت حاکم بر صحنه بین‌الملل بود.

آزاد اضافه کرد: باکو تلاش دارد از تاریخ، آن هم به روایت خاص خویش، برای ایجاد هویتی نو درآذربایجان سود جوید در حالی که هویت کشورها حاصل یک روند طولانی بوده و نگاه ابزاری به تاریخ برای هویت‌سازی می‌تواند فاجعه‌آفرین باشد. ایران سرزمینی تاریخی به درازای تاریخ بشریت است و آذربایجان در نگاه تاریخی بخشی از آن است که از مام میهن بالاجبار جدا شده است. تلاش آذربایجان برای تثبیت هویت خویش امروز نباید به‌سوی نفی هویت گذشته خویش و تعریف هویت جدیدی منجر شود که خاستگاهی در دیروز، امروز و فردای آن ندارد.

وی گفت:‌ تغییر کتیبه‌ها در آذربایجان نمی‌تواند به تغییر خطوط منقش در قلب‌ها و ذهنیت‌ها بینجامد. اشعار پارسی نظامی گنجوی در جای جای مرزهای ایران فرهنگی ماندگارند و این ماندگاری است که سلطه کمونیسم نیز نتوانست بر آن غلبه کند. معاهده ننگین ترکما‌نچای و گلستان در ذهنیت ایرانیان یادآور جنگی نیمه تمام است. دلخوشان شرایط امروز چندان براین باور نمانند که چرخ روزگار هم‌چنان بر این چرخ بچرخد. آنان فردایی که چندان دور نیست شرمنده رفتار امروز خود خواهند بود. باکو بیش از همه تفاوت وزن ایران و آذربایجان در صحنه بین‌المللی و منطقه را می‌داند و نباید در عرصه فرهنگی به عملی دست بزند که حاصل آن دوری ملت این کشور از هویت تاریخی و حقیقی آن در پیوند با ایران باشد.

وی با تاکید بر این که نظامی گنجوی تنها شاعر پارسی گوی ایران نبوده بلکه چهره‌ای جهانی است که تغییر کتبیه‌ها تغییری در این برداشت ایجاد نخواهد کرد افزود: هدف سیاسی کشوری که امروز با استحاله شخصیت‌های ماندگاری چون نظامی گنجوی سعی دارد برای خویش هویت‌سازی کند، اسیر جغرافیای سیاسی است که هویت آن ایرانی است. نظامی گنجوی نقطه مشترک پیوند ایران و آذربایجان است و فقر هویتی و فرهنگی نه با نفی گذشته، بلکه پیوند خوردن با گذشته قابل جبران است.

آزاد گفت: غنیمت‌گیری فرهنگی و طمع داشتن به فرهیختگان و مشاهیری که هویت چند قرنه یک ملت را نمایندگی می‌کند نمی‌تواند عامل ترمیم بحران هویت باشد. آذربایجان با ارج نهادن بر دیروز می‌تواند امروز و فردای خود را نه با انکار، بلکه با پذیرش واقعیت‌ها بیمه کند.

لطفا به این لینک هم سری بزنید:

اخیراً جمهوری آذربایجان تندیسنظامی گنجوی را به شهر رم هدیه کرده. این تندیس در پارک "ویلّا بورگزه"، نزدیک مجسمه ی دیگر سخنور بزرگ پارسی گو، حکیم ابوالقاسم فردوسی، نصب گردیده. بر روی پایه ی تندیس نظامی نوشته شده "شاعر آذربایجان، نظامی گنجوی1141- 1209". 

شروع نوشتارسایت به زبان ایتالیایی است فراخوان فارسی در پایین صفحه درج گردیده است.

اخیرا ۳۲ قطعه منحصر به فرد مربوط به محوطه باستانی جیرفت با عمر بیش از ۵ هزار سال از قاچاقچیان عتیقه در ایران کشف شده است.

تصویری از 32 قطعه کشف شده

این اشیاء عتیقه از جنس مفرغ و سفال هستند. شهر "دقیانوس"، باقیمانده‌ شهری تاریخی در حاشیه رودخانه هلیل رود در جنوب استان کرمان است.شهر "دقیانوس"، باقیمانده‌ شهری تاریخی در حاشیه رودخانه هلیل رود در جنوب استان کرمان است.

اشیا باستانی منطقه تاریخی جیرفت.

به خبرگزاری "مهر" مجید رستمی دادستان شهرستان جیرفت اواخر اردیبهشت ۱۳۹۲ از کشف ۳۲ قطعه عتیقه با قدمت بیش از ۵ هزار سال مربوط به منطقه تاریخی جیرفت خبر داد.آن‌طور که در این گزارش آمده اصالت این اشیا توسط باستان‌شناسان کاملا تایید شده ولی کارشناسان هنوز نتوانسته‌اند به واسطه قدمت و ساختار این آثار باستانی روی آنان قیمت بگذارند.بنا بر این گزارش آثار باستانی اخیرا کشف شده از قاچاقچیان اشیا عتیقه از جنس مفرغ و سفال هستند. اشیا مفرغی شامل سرپیکان‌ها، سنجاق‌ها و تبرها هستند که قدمت برخی از آن‌ها به حدود ۵ هزار سال قبل از میلاد می‌رسد.

جیرفت حلقه گم شده تاریخ بشریت است

آثار باستانی سفالی نیز مربوط به دوره اشکانی هستند.برخی از اشیا کشف شده از محوطه باستانی جیرفت ظروفی هستند که انتهای آن‌ها به بدن و یا سر یک جانور منتهی می‌شود.با کاوش‌های علمی باستان‌شناسان مشخص شده است که منطقه جیرفت احتمالا سه هزار سال پیش از میلاد مسیح مرکز تجاری جهان در میانه راه بین‌النهرین به دره رود سند بوده است.

بسیاری از آثار باستانی این منطقه در جریان غارت حوزه‌های تاریخی از حراجی‌های اشیا عتیقه انگلیس و آمریکا سر در می‌آورند.

از جمله رموز آثار تاریخی منطقه باستانی جیرفت لوح‌های گلی کشف شده از این منطقه است.در همین زمینه نادر علیدادی سلیمانی به خبرگزاری "مهر" گفته: «این لوح‌ها هم اکنون در ایران وجود دارند و برای بررسی‌های بیشتر در همان روزهای نخست عکس‌هایی از الواح تهیه و به چند کشور اروپایی از جمله ایتالیا ارسال شد اما با وجود کار خط‌شناسان معروف دنیا بر روی این الواح تاکنون کسی موفق به کشف آن‌ها نشده است.»

پیش از این و به گزارش خبرگزاری "میراث فرهنگی" یوسف مجیدزاده رئیس پروژه کاوشگری و حفاری جیرفت درباره اهمیت این آثار تاریخی گفته: «جیرفت حلقه گم شده تاریخ بشریت است».

در گزارش خبرگزاری "مهر" آمده که در کنار کشف آثار منحصر به فرد در محوطه‌های باستانی جیرفت هنوز بسیاری از آثار باستانی این منطقه در جریان غارت حوزه‌های تاریخی از حراجی‌های اشیا عتیقه انگلیس و آمریکا سر در می‌آورند.

DW.DE

الف: روش‌های سلبی:

 یک: حضور نیافتن دکتر روحانی و وزیران پیشنهادی در مجلس! به نظر می‌رسد اگر دکتر روحانی و وزیران پیشنهادی در مجلس نباشند، نمایندگان هم سر جای خود می‌نشینند و بلند نمی‌شوند. این کار تا 60 درصد از رفت‌وآمد نمایندگان کم می‌کند!

 دو: استفاده از کمربند ایمنی در صندلی‌ها! نمایندگان همان‌طور که هنگام سوار شدن به ماشین یا هواپیما کمربند می‌بندند، باید در صحن هم ببندند. برای جلوگیری از باز کردن کمربندها توصیه می‌شود پلیس راهور تهران بزرگ در صحن حضور داشته باشد و نمایندگان خاطی را جریمه کند!

 سه: بستن راهروهای صحن با نفربر یا زره‌پوش. از ساعت 8 صبح تا 8 شب؛ به طوری که تردد فقط با اعلام آقای لاریجانی امکان‌پذیر باشد!

 چهار: اگر سه روش قبلی جواب نداد، پیشنهاد می‌شود برای این‌که نمایندگان مجلس سر جای خود بنشینند و سخنان موافقان و مخالفان و نامزدهای وزارت را گوش کنند، یگان گشت ارشاد به همراه نیروی زمینی ارتش و یک هنگ از نیروی‌های ویژه اقدام سریع و کلاه‌سبزها در حیاط مجلس برای هر گونه اقدام عملی حضور داشته باشند!

 ب: روش‌های ایجابی:

 یک: در پایان هر جلسه به سه نفر از نمایندگانی که بیش‌ترین زمان را روی صندلی نشسته‌اند، جوایزی نفیسی اهدا شود!

 دو: نمایندگان برتر در حوزه‌ی نشستن بر روی صندلی، به برنامه‌ی نود تلویزیون دعوت شوند!

 سه: نمایندگانی که بیش‌ترین دقایق نشستن بر روی صندلی را دارند، به عنوان معاون وزیر انتخاب شوند!

 چهار: نمایندگانی که بیش‌ترین دقایق نشستن بر روی صندلی را دارند، مستقیم و بدون رأی‌گیری به دوره‌ی بعدی مجلس راه پیدا کنند!

 بدیهی است که با انجام این روش‌ها، ممکن است همچنان برخی از نمایندگان نظم جلسه را رعایت نکنند. در آن صورت دو راه باقی می‌ماند؛ راه اول قطع پخش تلویزیونی جلسه‌هاست و راه دوم، جمع کردن تمام صندلی‌های مجلس؛ ‌چون وقتی صندلی نباشد، کسی از نمایندگان توقع نشستن ندارد!

 باقی بقای‌تان! 

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

رضا ساکی

آن‌زمان قرار بر آن بود تا با ساماندهی انبار موزه ملی ایران به‌عنوان غنی‌ترین موزه کشور از آثار و اشیای تاریخی و باستانی، وضعیت اشیای موجود در این انبار مشخص شود و با دسته‌بندی این اشیا از نابودی آنها جلوگیری شود.اکنون در آستانه 3سالگی این وعده محقق نشده خبرگزاری میراث فرهنگی اعلام کرد که کارشناسان موزه‌ ملی ایران خبر از هزاران شیء بلاتکلیف در انبار مهم‌ترین موزه کشور می‌دهند و این در حالی است که رئیس موزه ملی ایران از نبود بودجه برای ثبت و ساماندهی حجم انبوهی از آثار تاریخی کشور می‌گوید. براساس آنچه این خبرگزاری اعلام کرده است، درحال‌حاضر نزدیک به 200هزار شیء تاریخی در انبار موزه ملی ایران نگهداری می‌شوند که هنوز توسط کارشناسان و امنای اموال ثبت و شناسایی نشده‌اند.

اما ماجرا تنها به این موضوع ختم نمی‌شود بلکه براساس آنچه خبرگزاری میراث فرهنگی نوشته است شایعه‌های فراوانی از گم شدن و به سرقت رفتن اشیای‌ موزه ملی ایران در سال‌های اخیر منتشر شده است.براساس این گزارش، موزه ملی ایران گنجینه‌ای از متنوع‌ترین اشیای تاریخی ایران است که وظیفه نگهداری، نمایش و پژوهش‌های باستان‌شناختی را بر‌عهده دارد اما اکنون، این موزه که از نظر حجم، تنوع و کیفیت آثار یکی از چند موزه بزرگ جهان محسوب می‌شود از نبود بودجه و عدم‌ساماندهی 200هزار شیء تاریخی رنج می‌برد.این گزارش موزه ملی ایران را به گورستان اشیای تاریخی توصیف کرده تا موزه‌ای زنده و پویا که در سال‌های اخیر نیز با مشکلات بی‌شمار دست و پنجه نرم کرده است.

بقیه در ادامه نوشتار

تیم ملی بسکتبال ایران در یک بازی زیبا از سد میزبان بازیها فیلیپین گذشت.ملی پوشان ایران با نتیجه 85 بر 71 و با اقتدار کامل و بدون شکست قهرمانی قاره کهن را به خود اختصاص دادند.این قهرمانی بعد از 4سال (سالهای 2007و 2009)ایران را به جام جهانی 2014 اسپانیا هدایت کرد.حامد حدادی بازیکن 218 سانتی متری ایران این قهرمانی را هدیه ای کوچک برای مردم دوست داشتنی ایران نامید.او و Ming Yao بازیکن 226 سانتی متری چینی باشگاه هوستون راکتس آمریکا تنها بازیکنانی در آسیا می باشند که عنوان بهترین بازیکن بسکتبال را 3 بار کسب کرده اند.

نتایج کوارتر ها

First quarter 17 - 15 for Iran

2nd quarter 19 - 18 for Philippine

3rd quarter 27 - 19 for Iran

4th quarter 23 - 18 for Iran

منابع:

شايد براي ما غافلگيركننده باشد اگر بدانيم در گستره‌ي سياسي ايران باستان، بانكي وجود داشته است كه عمليات آن در بنياد، تفاوت چنداني با كارهاي بانكي امروز نداشته است.

گشوده شدن «ليدي» و «ميان‌رودان»(بين النهرين) به دست كوروش، بي‌درنگ اوضاع اقتصادي ايران را دگرگون كرد. «ليدي» در ضرب سكه نوآور شناخته مي‌شد و «ميان رودان» بزرگ‌ترين بارانداز كالاي بازرگاني جهان باستان از «سند» تا «مديترانه» بود.
كهن‌ترين بانك شناخته شده در گستره‌ي فرمانروايي ايرانيان با مركزيت شهرهايي مانند «هگمتانه» و «پاسارگاد» و «بابل» و «سارد» كه در زمان كورش، قلمرو ايران را تشكيل مي‌داد، بانك «اگيبي و پسران» بود.
پيشتر هم در «ميان‌رودان» مركزهاي اقتصادي وجود داشت كه كارهاي مالي معبدها را انجام مي‌دادند. در آن جا نخست وام مي‌دادند و براي وام، گروي درخور توجهي، مانند زمين كشاورزي يا برده، در اختيار مي‌گرفتند، اما تا آن زمان تنها كاهنان و حكمرانان به كار بانكداري و پول مي‌پرداختند.
پارسيان براي نظام بانكي امكاناتي فراهم آوردند كه پيشتر وجود نداشت. در زمان هخامنشيان، بانك «اگيبي و پسران» و بانك «مورشو و پسران» براي نخستين بار به گونه‌ي رسمي بنيان‌گذاري شد. صدها سند بانكي از بايگاني اين بانك‌ها، به ويژه از بانك وارثان شخصي به نام «اگيبي»(از اهالي بابل)، به خط ميخي بدست آمده است. اين سند‌ها آگاهي‌هاي گرانبهايي درباره‌ي نظام بانكي روزگار باستان در اختيار ما مي‌گذارد. با اين كه دارندگان اين بانك‌ها ايراني نبودند، ولي از آن‌رو كه در گستره‌ي پادشاهي هخامنشيان كار مي‌كردند، سازمان‌هايي ايراني به شمار مي‌آمدند و حتا ماليات‌هاي ديوان اداري هخامنشيان به اين بانك‌ها واريز مي‌شد.
بانك «اگيبي و پسران» و بانك «مورشو و پسران» همه‌ي قدرت مالي منطقه را در اختيار خود داشتند. بانك «اگيبي» به كارهاي رهني و اعتباري و اماني مي‌پرداخت. از اسناد بر جاي مانده پيداست كه سرمايه‌ي بانك، صرف كارهاي ويژه‌ي مسكن، مزرعه، دام و كشتي‌هاي باربري مي‌شد. پول، غله، خرما و ديگر كالاهاي مصرفي نيز به گونه‌ي جنسي به بانك سپرده مي‌شد. بانك حتا در برابر بهره‌ي غيرمستقيم، پرداخت بدهي مشتريان را بر دوش مي‌گرفت. غنيمت‌هاي جنگي نيز به بانك فروخته مي‌شد. در بانك، حسابي مانند حساب جاري بانك‌هاي امروزي و جود داشت و از دسته چك نيز بهره بُرده مي‌شد.
از لوحي كه در بابل بدست آمده، چنين برمي‌آيد كه در سال ٥٣٧ پيش از ميلاد، شخصي به نام «تادانو» مقداري نقره به «ايتي مردوك بلاتو» رييس بانك «اگيبي و پسران» سپرده تا دو ماه پس از آن، بهره‌ي آن را دريافت كند. اين سند در «هگمتانه» تنظيم شده و در آن چنين نهاده شده است كه وام پرداختي در «بابل» به گونه‌ي خرما و به نرخ روز بازپرداخت شود.
در سال ٥٣٦ يا ٥٣٥ پيش از ميلاد، رييس بانك «اگيبي و پسران» مبلغ هنگفتي از كمبوجيه وليعهد كوروش وام گرفت كه از اين موضوع مي‌توان نتيجه گرفت كه اين بانك پيوند و دوستي خوبي با دربار ايران داشته است.
در آن زمان اگر وام در زمان مقرر بازپرداخت نمي‌شد، جريمه‌ي سنگيني به آن افزوده مي‌شد. گاهي سند را شخص ديگري پشت‌نویسي مي‌كرد و چنان‌چه گيرنده‌ي وام در بازپرداخت به موقع وام كوتاهي مي‌كرد، شخص ضامن، وام را پرداخت مي‌كرد. به وامي كه گرويي داشت بهره داده نمي‌شد، چون بانك از گرويي درخوري كه در اختيار داشت (مانند زمين، خانه و ...) براي مدت بازپرداخت وام بهره مي‌بُرد. در صورتي كه وام گيرنده توانايي پرداخت آن را نداشت، گرويي از سوي بانك بايگاني(:ضبط) مي‌شد. هنگام به پايان رسيدن بدهي به بانك، لوح اصلي وام نابود مي‌شد.
از لوح‌هاي سالم بدست آمده مي‌توان نتيجه گرفت كه وام‌هاي مربوط به آن‌ها بازپرداخت نشده است. از نكات جالب به دست آمده در لوح‌هاي مربوط به وام در آن دوران اين است كه در برخي از آن‌ها واپسين قسط‌هاي وام به دست نوه‌ي وام گيرنده پرداخت شده است كه بيانگر باريك‌بيني، نظم و سازماندهي امور بانكي در زمان هخامنشيان است.   

هفته‌نامه "متن"به خبر منتشر شده در روزنامه کیهان درباره این مجله واکنش نشان داد.

به گزارش ایسنا به نقل از آفتاب، علی پورمحمدی مدیرمسئول هفته‌نامه متن در یادداشتی کوتاه خطاب به حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان، نوشت: «از تذکر صمیمانه و دلسوزانه جنابعالی متشکرم؛ رئیس‌جمهور سابق و محبوب شما همواره می‌گفت: «به دریای اراده ملت بپیوندید». به فرمایش امام (ره) اگر میزان رأی ملت است، لطفا خود را با این میزان موزون کرده، سپس به دریای اراده ملت بپیوندید! ملت ایران بزرگ است و آغوشش همواره گشوده.»

پورمحمدی در پایان آورده: «از خداوند متعال برای خود و شما خیر، اصلاح و غفران طلب می‌کنم. انه ولی التوفیق.»

گفتنی است علی پورمحمدی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم و دانش‌آموخته دوره دکتری موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) است. وی هم‌اکنون و پس از طی دوره دکتری «فلسفه غرب» در دانشگاه وین اتریش، عضو هیات علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی (ره) تهران است.

به گزارش ایسنا، کیهان دیروز نوشت: «هفته‌نامه «متن» به مدیرمسئولی «علی پورمحمدی» که مهر 1391 در آستانه شکل‌گیری رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری با استخدام تیمی از خبرنگاران مجلة «همشهری ماه» به راه افتاده بود عملا تعطیل شده است و به جای آن یک ضمیمه غیرقانونی به نام «حاشیه» (بدون درج نام مدیرمسئول) منتشر می‌شود! این هفته‌نامه که هدف مدیرمسئول آن از انتشارش حمایت از کاندیداتوری برادرش در انتخابات بود، اکنون با چاپ این ضمیمه غیرقانونی رویکردی فرصت‌طلبانه را برگزیده است؛ تا جایی که در پی تبرئه سران فتنه و زمزمه بازگشت آنان به قدرت است.

لینک مطلب کامل:

پورمحمدی به کیهان پاسخ داد

پدرش (سید عباس معزالسلطنه) و مادرش (گوهرشاد حسابی) هر دو اهل تفرش و از سادات تفرش بودند. او چهار سال اول دوران کودکی‌اش را در تهران سپری نمود. در هفت سالگی تحصیلات ابتدایی خود را در بیروت با تنگدستی و مرارتهای دوری از میهن، در مدرسه کشیش‌های فرانسوی آغاز کرد. در همان زمان تعلیمات مذهبی و ادبیات فارسی را نزد مادرش فرا می‌گرفت.

او قرآن و دیوان حافظ را از حفظ می‌دانست. او همچنین بر کتب بوستان، گلستان سعدی، شاهنامه فردوسی، مثنوی مولوی و منشات قائم مقام فراهانی اشراف کامل داشت. حسابی با شعر و موسیقی سنتی ایران و موسیقی کلاسیک غرب به خوبی آشنا بود. او در نواختن ویولن و پیانو مهارت داشت. وی در چند رشته ورزشی نیز موفقیت‌هایی کسب کرد، از جمله کسب مدرک نجات غریق در رشته شنا در دوران نوجوانی در بیروت.محمود حسابی در ۱۲ شهریور سال ۱۳۷۱ هجری شمسی در بیمارستان دانشگاه ژنو درگذشت. آرامگاه (خانوادگی) وی در شهر تفرش قرار دارد. همچنین وزارت راه و ترابری جمهوری اسلامی ایران یکی از کشتی های ناوگان ایران را به نام حسابی نام گذاری کرده است.شروع تحصیلات متوسطه او مصادف با آغاز جنگ جهانی اول و تعطیلی مدارس فرانسوی زبان بیروت بود. از این رو به مدت دو سال در منزل به تحصیل پرداخت.

پس از آن در کالج آمریکایی بیروت به تحصیلات خود ادامه داد. در سن هفده سالگی لیسانس ادبیات، و در سن نوزده سالگی لیسانس بیولوژی را اخذ نمود. پس از آن در رشته مهندسی راه و ساختمان از دانشکده فرانسوی مهندسی در بیروت فارغ‌التحصیل شد. در آن دوران با اشتغال در نقشه کشی و راهسازی، به امرار معاش خانواده کمک می‌کرد. او همچنین در رشته‌های پزشکی، ریاضیات و ستاره شناسی به تحصیلات دانشگاهی پرداخت.
حسابی در دانشگاه سوربن فرانسه، در رشتهٔ فیزیک به تحصیل و تحقیق پرداخت. در سال ۱۹۲۷ میلادی در سن بیست و پنج سالگی دانشنامه دکترای فیزیک خود را، با ارائهٔ رساله‌ای تحت عنوان «حساسیت سلول‌های فتوالکتریک»، با درجه عالی دریافت نمود.

وی در سال ۱۹۵۷ به عنوان سناتور انتصابی تهران وارد مجلس چهارم سنا شد. وی هچنین وزیر آموزش و پرورش کابینه محمد مصدق در سال‌های ۱۹۵۱-۱۹۵۲ بوده‌است.حسابی با وجود امکان ادامه تحقیقات در خارج از کشور، به ایران بازگشت و به پایه‌گذاری علوم نوین و تاسیس دارالمعلمین و دانشسرای عالی، دانشکده‌های فنی و علوم دانشگاه تهران، نگارش ده‌ها کتاب و جزوه و راه اندازی و پایه گذاری فیزیک و مهندسی نوین پرداخت.

اقدامات علمی و اجرائی:

• اولین نقشه برداری فنی و تخصصی کشور (راه بندرلنگه به بوشهر)
  
• اولین راهسازی مدرن و علمی ایران (راه تهران به دربندسر(شمشک))
  
• پایه گذاری اولین مدارس عشایری کشور
• پایه گذاری دارالمعلمین عالی (دانشسرای عالی)
  
• ساخت اولین رادیو در کشور
  
• راه اندازی اولین آنتن فرستنده در کشور
  
• راه اندازی اولین مرکز زلزله شناسی کشور
  
• راه اندازی اولین رآکتور اتمی سازمان انرژی اتمی کشور
  
• راه اندازی اولین دستگاه رادیولوژی در ایران
  
• محاسبه و تعیین ساعت رسمی ایران
  
• پایه گذاری اولین بیمارستان خصوصی در ایران، به نام بیمارستان گوهرشاد
  
• شرکت در پایه گذاری فرهنگستان ایران و ایجاد انجمن زبان فارسی
  
• تدوین اساسنامه طرح تاسیس دانشگاه تهران
  
• پایه گذاری دانشکده فنی دانشگاه تهران
  
• پایه گذاری دانشکده علوم دانشگاه تهران
  
• پایه گذاری شورای عالی معارف
  
• پایه گذاری مرکز عدسی سازی اپتیک کاربردی در دانشکده علوم دانشگاه تهران
  
• پایه گذاری بخش آکوستیک در دانشگاه و اندازه گیری فواصل گام‌های موسیقی ایرانی به روش علمی
  
• پایه گذاری انجمن موسیقی ایران و مرکز پژوهش‌های موسیقی
  
• پایه گذاری و برنامه ریزی آموزش نوین ابتدایی و دبیرستانی
  
• پایه گذاری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
  
• پایه گذاری مرکز تحقیقات اتمی دانشگاه تهران
  
• پایه گذاری سازمان انرژی اتمی ایران
  
• پایه گذاری اولین رصدخانه نوین در ایران
  
• پایه گذاری مرکز مدرن تعقیب ماهواره‌ها در شیراز
  
• مشارکت در پایه گذاری مرکز مخابرات اسدآباد همدان
  
• پایه گذاری کمیته پژوهشی فضای ایران
  
• ایجاد اولین ایستگاه هواشناسی کشور (در ساختمان دانشسرای عالی در نگارستان دانشگاه تهران)
• تدوین اساسنامه و تاسیس موسسه ملی استاندارد
  
• تدوین آیین نامه کارخانجات نساجی کشور و رساله چگونگی حمایت دولت در رشد این صنعت
  
• پایه گذاری واحد تحقیقاتی صنعتی سغدایی (پژوهش و صنعت در الکترونیک، فیزیک، فیزیک اپتیک، هوش مصنوعی)
  
• راه اندازی اولین آسیاب آبی تولید برق (ژنراتور) در کشور
  
• ایجاد اولین کارگاه‌های تجربی در علوم کاربردی در ایران
  
• ایجاد اولین آزمایشگاه علوم پایه در کشور
  
• تاسیس واحد تحقیقاتی صنعتی سغدایی (۱۳۶۱)
  
• تشکیل و ریاست کمیته پژوهشی ایران ۱۳۶۰

ویکی پدیا

چند سخن به یادگار از زنده یاد پروفسور سید محمود حسابی:

-بزرگترین خوشحالی من در زندگی، هوش و استعداد جوانان ایرانی است. ایران، جزیره هوش و ذکاوت است. 

-حفظ سنن اعتقادی، ملی و نبوغ نژادی، واجب است.

-چهار اصل پیشرفت: مردانگی، عدالت، شرم و عشق است.

-راه پیشرفت، ارزش نهادن به علم و تحقیق، احترام به معلمین، اساتید، دانش آموزان و دانشجویـان است.

-انسان عاشق زیبایی نمی‌شود؛ بلكه آن‌چه عاشقش می‌شود در نظرش زیباست!

-دنیا آن‌قدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد؛-پس به جای آن‌که جای کسی را بگیریم، تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم.

یادش گرامی

سنگ افراشتهاي منطقه باستاني يري در نزديكي مشگين شهر 

منطقه باستاني معروف به شهر يري در شمال غربی روستای پيرازمیان در 31 کیلومتری شرق مشگین شهر در کنار رود قره سو قرار دارد. وسعت این منطقه تاریخی 400 هکتار است و از سه قسمت دژ نظامی، معبد و قوشا تپه تشکیل می شود. قدمت قلعه و معبد به 1450 پیش از میلاد و قوشا تپه به 7 هزاره پیش از میلاد می رسد.اولین بار در حدود ده سال پیش از انقلاب اسلامی چارلز برنی در این محوطه کاوش کرد و از سال 1383 تا 1385 سه فصل حفاری به سرپرستی علیرضا هژبری نوبری در آن انجام شد.در اولین فصل حفاری که در آبان 83 آغاز شد قبرهای عصر آهن بررسی شدند که پیش از آن توسط جویندگان عتیقه تخریب شده بودند و تنها ساختمان بندی قبرها معلوم بود. در این دوره سفالها یی مربوط به دوره کالکو لتیک کشف شد و قدمت منطقه را به 3500 سال از از عصر آهن به عقب برد. این سفالها شبیه سفالهای مناطق باستانی دالما و حاجی فیروز هستند.

به این ترتیب برای اولین بار قدمت سکونت بشر در استان اردبیل به دوره مس- سنگ رسید. برخی از سفالها منقوش و برخی با طرح سبدی بودند. تعدادی سفال دو لایه نیز در حفاری کشف شد که احتمال می رود لایه دوم سفال برای ترمیم قسمتهای شکسته سفال به کار رفته است.در منطقه یری تعداد زیادی سنگ شیشه برنده(ابسیدین) کشف شد که می تواند گواهی بر ارتباط این منطقه با قفقاز و آناتولی باشد زیرا سابقه استخراج این نوع سنگ در این مناطق شناخته شده است.

از ابسیدین برای برش سنگهای سخت در دوره کالکولتیک استفاده می شده است.در منطقه یری چند دوره تاریخی از مس- سنگی ، عصر آهن1 و عصر آهن 2 مشخص شد و بقایایی از قلعه ای متعلق به دوره آهن کشف گردید.در فصل بعدی حفاری در سال 84 بقایایی از سفال، مفرغ و نقوش انسانی دیده شد که باستان شناسان آنها را نذوراتی متعلق به معبد میدانستند. یکی از این دو معبد در زیر دیوار دفاعی قلعه قرار داشت . باستان شناسان نتیجه گرفتند در دوره اورارتویی که ساکنان شهر یری بر روی معبد خود قلعه ساخته بودند از دین خود روی گردانده اند و خدای اورارتویی( خالدی) را پذیرفته اند. البته این امر میتواند اختیاری یا به اجبار صورت گرفته باشد.در این فصل حفاری یک لایه نیز در زیر محوطه داخلی قلعه کشف شد که به شخری متروک و قدیمی تر تعلق داشتند.

برخی سفالهای قهوه ای مایل به بنفش و سفالهای داغدار و سیاه نیز در این محل کشف شدند که به پیش از عصر آهن تعلق دارند.در فصل سوم حفاری مشخص شد که در دوره اورارتوییان قلعه به آتش کشیده و متروک شده است. وجود خاکستر در لایه های خاک قلعه نشان دهنده آتش سوزی قلعه است . به این ترتیب دوئره های متوالی زندگی بشر از 7000 تا دوره اورارتوییان در  شهر یری به صورت متوالی مشخص شد. در این فصل تعداد زیادی ظروف سفالی، اشیای زرین مانند  آویز، دگمه های زینتی و پلاکهای طلایی و مفرغی کشف گردید.نیایشگاه اصلی منطقه یری در این فصل از زیر خاک بیرون آمد که شامل بیش از 300 سنگ افراشت با ارتفاعهای مختلف از 35 تا 250 سانتیمتر با شکلهای انسانیهستندو اشکال حجاری شده روی سنگها مشابهند و حاوی صورت آدمی( بدون دهان)  ، دست و شمشیر هستند.این منطقه بدون شک استقرار تک دوره ای نداشته است. چارلز برنی دوره آنرا همزمان با هخامنشیان ولی خارج از محدوده دولت آنها می داند. اینگراهام و سامرز آنرا به پیش از هزاره اول تعلق دانسته اند. با توجه به نبود سفال در کنار سنگ افراشت نمیتوان نظر دقیقی در مورد زمان سنگ افراشت داد ولی آنها میانه هزاره دوم تا میانه هزاره اول را بهترین دوره برای سنگ افراشت دانسته اند.  معماری قبور مربوط به عصر آهن2 است.در مناطق دیگری از آذربایجان نیز سنگ افراشت وجود دارد مانند سنگ افراشت نشت بان سراب ولی هیچ کدام دارای حجاری نیستند.در غرب محل تجمع سنگها غاری قرار دارد که ساکنان محلی آنرا قاراکوهبل نام نهاده اند.

روبروی آن چند تخته سنگ بر روی هم گذاشته شده اندو به این ترتیب سه فصل حفاری منطقه باستانی یری در سال 84 به پایان رسید.مدیر کل میراث فرهنگی اردبیل در سال 84 طی بازدید از منطقه اعلام کرد که در سال 85 حریم شهر یری تعیین خواهد شد و این منطقه باستانی به ثبت ملی و جهانی خواهد رسید. ولی در مرداد سال 85 تحقیقات باستان شناسی منطقه تعطیل شد. وی در مرداد سال 86 اعلام کرد که کار طراحی سازه محافظ با اعتباری به مبلغ بیست میلیون تومان انجام خواهد شد در حالی که این کار نیاز به صد میلیون تومان بودجه دارد. در هر صورت تا پایان سال  86 هیچ گونه اقدامی در جهت حفاظت از سنگ افراشتها انجتم نشده بود.منطقه یری که وسیع ترین منطقه تاریخی استان اردبیل و یکی از با اهمیت ترین مناطق پیش از تاریخ شمال غرب ایران است به شماره 6162 به ثبت آثار ملی رسید. ولی به دلیل عدم حفاظت از منطقه سرمای بی سابقه زمستان سال 86 سنگ افراشتها را مورد حمله قرار داد و در اول بهمن 86 با یک زیر نویسی تلوزیونی در شبکه خبر اعلام شد که 80% از آثار تاریخی منطقه یری بر اثر سرما از میان رفته است. در واقع یکی از با ارزش ترین و بی نظیر ترین آثار باستانی ایران و جهان در اثر بی مسولیتی سازمان میراث فرهنگی از دست رفت و به هیچ وجهه قابل مرمت نیست.

منبع :اطلس ایران.تصاوير حميد صدقي نژاد و ايرج نجفي 

پمپ بنزین دروازه دولت، یکی از قدیمی‌ترین پمپ‌ بنزین‌های باقی‌مانده در ایران است که به مکانی برای نگهداری سطل زباله یا وسایل مربوط به خدمات شهری در تهران تبدیل شده است.

 به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شهرام شهریار در سایت «سفرنویس» در مطلبی با عنوان «پمپ بنزین دروازه دولت، محل نگهداری سطل زباله»، درباره‌ی این مکان تاریخی آورده است: «پمپ بنزین دروازه دولت، یکی از قدیمی‌ترین عمارت‌های پمپ بنزین ایران، پمپ بنزینی با کاشی‌های هفت رنگ، پمپ بنزینی با معماری ایرانی و اسلامی است.

 این پمپ بنزین که متعلق به شرکت نفت بود، برای ساخت ایستگاه مترو در اختیار شرکت مترو قرار گرفت، سپس به شهرداری و بعد از آن به یک شرکت خصوصی داده شد و سپس به محل نگهداری سطل زباله تبدیل شد.»

 او در ادامه‌ی این مطلب با اشاره به این‌که این بنای تاریخی باقی‌مانده از دوره‌ی پهلوی دوم و قرارگرفته در تقاطع خیابان انقلاب و خیابان سعدی در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده، درباره‌ی پیشینه و تاریخچه‌ی این پمپ بنزین اظهار کرده است: «با توجه به اطلاعات صفحه‌ی 41 کتاب راهنمای تهران که آذرماه ۱۳۳۰ توسط دایره‌ی جغرافیایی ستاد ارتش منتشر شد، در تهران ۱۰ جایگاه پمپ بنزین قرار داشت که پمپ بنزین شماره‌ی 6 در خیابان سعدی، دروازه دولت بنا شده و به احتمال فراوان، این ششمین پمپ بنزین شهر تهران بوده که تا کنون معماری آن به همان صورت حفظ شده است.

 پمپ بنزین دروازه دولت در زمینی ذوزنقه‌ای به مساحت حدود ۹۰۰ مترمربع بنا شده است و پلانی به شکل سه مربع و پیش‌آمدگی در قسمتی از مربع میانی دارد.

 بنای این پمپ بنزین در کل آجری و نمای آن به‌صورت طاق‌هایی با کاشی‌کاری‌های هفت رنگ فیروزه‌یی است. طاق‌های قوس‌دار با کاشی‌کاری‌های نفیس زینت یافته و قاب‌های دور هر طاق به‌صورت نقش گره بوده که با طرح‌های اسلیمی تزیین شده که از فضای سوخت‌گیری تفکیک شده و دیوارهای داخلی با اندود گچ پوشانده شده است. در اطراف عمارت و در ضلع‌های شمالی و غربی طاق‌نماهای آجری که یادآور معماری ایرانی است قابل مشاهده است.» این فعال حوزه‌ی میراث فرهنگی در ادامه‌ی مطلب خود درباره‌ی وضعیت کنونی این بنای متعلق به دوره‌ی پهلوی دوم آورده است: «متأسفانه اکنون این عمارت در اختیار کارگران یک شرکت خصوصی است که در زمینه‌ی خدمات شهری فعالیت می‌کنند که به علت رسیدگی نکردن به این عمارت، کاشی‌های هفت رنگ آن در برخی نقاط آسیب جدی دیده و جداره‌ی آن به‌صورت غیراصولی رنگ‌آمیزی شده است. اگر به فکر نباشیم، ممکن است اتفاقی که برای پمپ بنزین شهرری افتاد، برای این پمپ بنزین نیز رخ دهد و بنایی از نخستین نسل معماری پمپ بنزین‌های ایران از بین برود.»

 براساس این مطلب، «پمپ بنزین شهرری در سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و تنها پمپ بنزین ثبت‌شده در این فهرست بود؛ اما شبانه تخریب شد و اگر فکری برای بنای تاریخی پمپ بنزین دروازه دولت نشود، آن هم به عاقبت پمپ بنزین شهرری دچار می‌شود.» 

مرشد ولی الله ترابی سفیدآبی پیشکسوت نقالی ایران 12 امردادماه در سن 77 سالگی درگذشت.
وی که سال‌ها از بیماری سرطان رنج می‌برد و مدت ها بود در بیمارستان مداين تهران تحت درمان بود، سرانجام پسین دیروز از دنیا رفت و خبر درگذشتش در هیاهوی اخبار سیاسی گم شد.

وی در سال ۱۳۱۵ در ده اسبی‌آب یا همان سفیدآب از توابع شهرستان تفرش در استان‌مرکزی به دنیا آمد. او کودک بود كه همراه خانواده به تهران آمد و در محله دروازه غار ساكن شدند.
خانواده‌ی وی تعزیه خوان بودند. پدرش هم تعزیه خوان بود اما او این هنر را در خواندن شاهنامه به کار برد و در این زمینه به جایی رسید که ناخودآگاه با شنیدن نام نقالی اسم او بر زبان جاری می‌شد.

او همچنین در این زمینه شاگردان بسیاری را تربیت کرد و برای نخستین بار به آموزش زنان در زمینه نقالی پرداخت.
نقالی ایران با اجرای مرشد ترابی به ثبت جهانی رسید و اجراهای او همیشه در یاد و خاطر ایرانیان جاودان خواهد ماند.

منبع متن:AmordadNews

روحت شاد و قرین رحمت باد

اردشیر اول اصلاحاتی در ارتش ساسانیان صورت داد. او یک ارتش دایمی تحت فرمان خود تاسیس کرد و درعین اینکه سیستم سوارکاری پارتیان (اشکانیان) را حفظ کرد، افسران ارتش را از ساتراب‌ها و شاهزادگان و نجیب زادگان محلی جدا کرد. او یک سری اسلحه جدید از قبیل چند نوع زره و ادوات محاصره و قلعه گیری به ارتش معرفی و اضافه کرد.

زره‌های حلقوی از حلقه‌های به هم متصل شده و در زمان اردشیر اول تولید می‌شدند (اسواران ساسانی، دکتر کاو فرخ را ببینید). فرخ می‌نویسد اگر چه تولید زره‌های حلقوی سخت تر از زره‌های معمولی بود، اما مزایایی نسبت به زره‌های دیگر داشت. از جمله مقاوم تر، مانا تر و انعطاف پذیر تر بودند و همچنین اجازه می‌دادند حرارت بدن دفع شود که این در آب و هوای گرم بسیار اهمیت داشت. او اضافه می‌کند این نوع زره وقتی در ترکیب با زره‌های دیگر به کار می‌رفت موثرتر می‌شد. فرخ با نقل قول از بیور و شهبازی اشاره می‌کند یکی از دلایل شکست اشکانیان از ساسانیان در فیروزآباد این بود که اشاکایان بیش از حد بر زره‌های لایه لایه و فلسی تاکید داشتند در حالی که سواره نظام زبده ساسانیان علاوه بر آن زره‌های حلقوی هم می‌پوشیدند.

کلاهخود ساسانی

دفاع موفقیت آمیز ساسانیان در برابر مهاجمین چادرنشین آسیای مرکزی و رومیان (غربی و شرقی) در عمل ثابت کرد که اصلاحات اردشیر موثر بودند. در دوران اردشیر اول یک کتاب راهنمای نظامی منتسب به او نگاشته شد که اکنون در دست نیست. از این کتاب در کتاب عربی الفهرست نام برده شده است که اثر یک ایرانی موسوم به ابن ندیم است و در نیمه دوم قرن دهم به رشته تحریر در آمد. ابن ندیم در فصل آثار مربوط به هنرهای نظامی از اثری با نام “هنر رزماوری و شیوه‌های فتح قلع‌ها و شهرها، به کمین نشستن، قرار دادن نگهبانان، تحت فشار قرار دادن جاسوسان، فرستادن دسته‌های سربازان و پادگان زدن” یاد می‌کند. این کتاب بر اساس رساله‌هایی است که در قرن سوم میلادی برای اردشیر پسر پاپک نگاشته شده‌اند. عنوان عربی این کتاب الفروسیا الشمیتی می‌باشد.

تون اصلی ارتش ساسانیان واحدهای سواره نظلم سنگین اسلحه موسوم به اسواران یا کاتافراکت‌ها بودند. فرخ می‌نویسد در اوایل دوران ساسانیان، نیزه سلاح تهاجمی اصلی اسواران بود. ذکا  اظهار می‌کند کاتافراکت‌های ساسانی (نام دیگر اسواران) مجهز به نیزه چنان محکم و استوار بر زین اسب خود می‌نشستند که گویی به آن قفل شده بودند. آنها به مثابه دیواری در صف‌های اول ارتش می‌ایستادند. پشت آنها کماندارن و سپس فیل‌های جنگی (حربه‌ای که ساسانیان آن را اولین بار به کار بردند) می‌ایستادند. آنها در ردیف‌های متمرکز حمله می‌کردند و از سوی کماندارانی که به طور پیوسته به سوی خطوط دشمن تیراندازی می‌کردند پشتیبانی می‌شدند. ویسهوفر می‌نویسد فرمانده در وسط جای می‌گرفت و در حالی که از سوی سربازان برجسته نگهبانی می‌شد دستورهای لازم را به سپاه خود می‌داد. این سواره نظام‌های سنگین اسلحه به نوبه خود از پشتیبانی کمانداران سوارکار سبک اسلحه حمایت می‌شدند که با نیروهای دشمن درگیر شده و آن‌ها را خسته می‌کردند. به اعتقاد نیکول، همانند دوران پارتیان، تعداد کمانداران سوارکار سبک اسلحه ده برابر اسواران بود. نیکول همچنین معتقد است سواره نظام سنگین اسلحه به ندرت می‌توانستند با حمله مستقیم پیاده نظام را در هم بشکنند. بنابراین سواره نظام سنگین اسلحه ساسانیان باید در دسته‌های نزدیک به هم حرکت و مانور می‌کردند که جلوی آن به خوبی از سوی ارتش محافظت می‌شد و پیاده نظام هم در کناره‌ها در گیر سواره نظام دشمن می‌شدند. نکته جالب دیگر این است که سواره نظام ساسانیان تا سال‌های آخر شاهنشاهی خود از رکاب استفاده نمی‌کردند.

شمشیرها - سنگ نگاره‌های ساسانیان در فیروزآباد ۱و۲، نقش رجب ۳، و نقش رستم ۱ (Masia، ۲۰۰۰ را ببینید) شمشیرها را به عنوان نمادها و تمثیل‌های سلطنتی نشان می‌دهند. شمشیر ساسانیان مثل پارتیان دولبه و بلند بودند. به گفته گیرشمن (۱۹۶۳:۲۹۵)، منابع ما در زمینه اسلحه‌های دوران ساسانیان بسیار کم هستند و اطلاعات اندکی در این زمینه به ما می‌دهند. این کمبود اطلاعات آکادمیک تا حدی از سوی آثار تیرارسیان پوشش داده شده‌اند که برخی فصل‌هایی که بوسیله مورخان ارمنی دوران ساسانیان در نیمه اول قرن پنجم نوشته شده‌اند را آورده است. این مورخین سه نوع اسلحه‌ای که همه نجیب زادگان ساسانی حمل می‌کردند را ذکر می‌کنند:

الف) تور (شمشیر کوتاه) به کمربند و سمت راست بدن وصل می‌شد،

ب) سوسر (شمشیر بلند) که به کمربند و سمت چپ بدن وصل می‌شد،

ج) نرن (خنجر) به ران بسته می‌شد.

در پارسی، شمشیر را سنه با شمشیر می‌خواندند و در متون پارسی میانه مانوی شفشِر نامیده می‌شد (MacKinze، ۱۹۷۱ را بنگرید). بر پایه نمونه‌های باستانشناسی شمشیرهای ساسانیان در موزه‌های ایران، شمشیرهای ساسانیان را می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد:

الف) شمشیرهای با محافظ دست صلیبی (دارای زائده‌ای به شکل صلیب در بالای دسته که از دست شمشیر زن محافظت می‌کند)،

ب) شمشیرهای با نیام با زواید P-شکل (با یا بدون نقش پَر)،

ج) شمشیر با نقش پُر و بدون زواید P-شکل و

د) شمشیر دودستی (شمشیر بزرگی که برای استفاده ازآن باید هر دو دست را به کار برد).

در این میان شمشیرهای با نیام و با زایده P- شکل قابل توجهند چرا که سمت بیرون این شمشیرها با نقش‌ها و الگوهای پَر تزیین شده است، یعنی همان نگاره‌هایی که در سایر هنرهای تزیینی ساسانیان هم دیده می‌شود. هارپر (۱۹۷۸:۸۴) از گیرشمن نقل می‌کند که طرح پَر را نماد پرنده ورگنا یکی از اشکال بهرام/ وِرِثْـرَغْـنَـه ایزد پیروزی زردشتی می‌داند. (برای اطلاعات بیشتر در مورد وِرِثْـرَغْـنَـه به خرده اوستا، ۱۴ بهرام‌یشت مراجعه کنید). سلحشوران ساسانی از نقش پر بر روی دسته و نیام (غلاف) شمشیرها و زره خود استفاده می‌کردند تا از خود در برابر دشمنانشان محافظت کنند.

نیزه: استفاده از نیزه‌ها از سوی واحدهای کاتافراکت‌های سنگین اسلحه به دوران هخامنشیان بازمی‌گردد. یک قمقمه قالبی سفالین از مقبره ای در کوای-کیرگلن-کالا در ساحل آمودریا پیدا شد که نقش یک سوارکار نیزه دار بر خود دارد .

واژه باستانی ارشتی (نیزه) که از سوی هخامنشیان به کار می‌رفت در دوران ساسانیان به ارشت بدل شد. پورداوود (۱۹۶۹/۱۳۴۷:۳۹) گفت ریشه کلمه در پارسی نو نیزه است. فرخ (۲۰۰۵:۱۳) می نویسد نیزه‌های ساسانی را با دو دست گرفته و در سطح کمر نگه می‌داشتند.

تبرزین: ساسانیان تبرزین نیز به کار می‌بردند. الصراف (۲۰۰۲:۱۳) می‌گوید تبرزین یک تیغ بزرگ و پهن و دسته نسبتا بلندی داشت و سوارکاران ساسانی باید از بین تبرزین و گرز یکی را انتخاب می‌کردند چرا که حمل کردن هر دو با هم مایه زحمت و غیر ضروری است. الصراف اضافه می‌کند که در اسطوره ساسانیان، بهرام گور تبرزین (بنا بر روایت دیگر گرز گاوسر) را به عنوان تنها سلاح خود انتخاب می‌کند تا بتواند به تنهایی در برابر دو شیر گرسنه ایستاده و تاج پادشاهی را از میان اینها بردارد.

کمان: به سنت هخامنشیان و پارتیان کمان همچنان در دوران ساسانیان از اهمیت بالایی برخوردار بود. اجزای کمان ساسانیان به این شرح است: یک دسته به عقب رفته، کمان‌های نسبتا کوتاه و خمیده، زانویی محکم با منحنی که در بالا بزرگتر از قسمت پایین آن است.

جمع بندی: سلاح‌های مختلفی در دوره‌های هخامنشیان و ساسانیان ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت. خیلی از این سلاح‌ها نه تنها در میدان‌های جنگ کاربرد داشتند بلکه نمادهای پادشاهی نبیز بودند. یک بررسی جامع سنگ نگاره‌ها و اشیای هنری در کنار یافته‌های باستان‌شناسی تصویری روشن از تحول و توسعه این سلاح‌ها می‌دهد. به علت رویارویی‌های نظامی ایران با سایر مدنیت‌ها سلاح‌های نو معرفی شده و سلاح‌های موجود بهبود بیشتری یافتند تا بیشترین تاثیر را داشته باشند.

منبع :ویکی پدیا

گر ما پس از پيروزي در ملي كردن نفت شكست خورديم، لغزش از خود ما بود.*
«خلیل ملکی» در سال۱۲۸۰خورشيدي در تبریز زاده شد. پس از آموزش‌هاي نخستين، براي گذراندن دبيرستان به تهران رفت و در آموزشگاه فنی آلمانی‌ها نام‌نويسي كرد. او در زمان «رضاشاه» از آموزش رايگان برون‌مرز(بورسيه)، بهره برد و به همراه گروهی از دانشجویان، چون «مهدی بازرگان» و «کریم سنجابی» به آلمان رفت تا در رشته‌ي كارشناسي شیمی آموزش ببيند. خليل ملكي با 3 زبان آلماني، فرانسه و انگليسي آشنا شد و كم‌كم از چهره‌هاي سياسي و سرشناس ايران در رويدادهاي شهريور1320تا يك دهه پس از آن شد. او در شمار53 تن از رهبران حزب توده و نيز از برپاكنندگانِ نخستين نهاد «جبهه‌ي ملي» بود. 

ملكي پس از جداشدن از حزب توده در سال 1326، گروه(حزب) زحمتكشان را برپا كرد و سرانجام با همكاري دكتر بقايي در سال1331 بنيان‌گذار «نيروي سوم» در همان راستا شد. او بِسان آگاه‌ترين و دلسوزترين يار دكتر «مصدق» تا واپسين‌دَم در كنارش ماند. با به بن‌بست كشيده شدن گفت‌وگوهاي نفت و شورش 30 تير1331 و رويدادهاي پس از آن، مصدق در پي افزايش خواسته‌ها و برپايي گونه‌اي از حكومت نظامي شد و  به پاكسازي ارتش، دادگستري و روزنامه‌ها پرداخت. از اين‌رو، دكتر بقايي، حسين مكي (نماينده‌ي تهران) و حائري‌زاده از ياران مصدق كنار نشستند. (بازگويي چرايي‌ رويكرد آن‌ها در اين گفتار نمي‌گنجد) در اين‌ميان خليل ملكي همچنان ايستادگي مي‌كرد. به ديگر سخن، نخستين جستارهاي بنيادي درباره‌ي ملي شدن صنعت نفت ايران به نوشته‌ي ملكي در روزنامه‌ي «شاهد» چاپ شده بود و به گفته‌ي «ميرفطروس»: «او با بزرگ‌منشي كه داشت هيچگاه نه خود را "به رُخ" كشيد و نه كوشيد تا به "وجاهت ملي" دست يابد. 

حزب زحمت کشان (عکس‌: مرکز اسناد انقلاب اسلامی)

 بايد افزود جدا شدن ملكي از حزب توده به كينه‌توزي دوستانش در برابر او انجاميد و از راه‌هاي گوناگون با روزنامه، ماهنامه، راديو پيك ايران و راديو مسكو و... نگذاشتند تا انديشه‌هاي او شناخته شود. اين بيزاري‌ها چنان بود كه به گفته‌ي دكتر «مهرداد بهار»: «ياران حزبي‌اش زمينه‌ي كشتن ملكي را در زندان دژ شاپورخواست(:فلك‌الافلاك) كشيده بودند.» هرچند او نتوانست از همه‌ي دلبستگي‌هاي ماركسيستي خود بگسلد بي‌گمان، انديشه‌هاي او زمينه‌ساز بازنگري بسياري از روشن‌انديشان چپ ايران در ديدگاه‌هايشان شد. خردورزي، ايراندوستي، ادب سياسي و بي‌باكي در ميان توده‌هايي كه نيروي انديشه ندارند و پيشواي حزب به جاي آن‌ها مي‌انديشد و سياست را بيشتر با سيّاسي(نيرنگ) يكي مي‌داند بسيار دشوار است. هم از اين‌روست كه خليل ملكي در گذر زندگيِ سياسي خويش نه به كام رسيد و نه به نان! شاخه‌‌اي كه به تلاش او از حزب توده جدا شد يك رويكرد فرهنگي بود كه هموندان(اعضاء) آن چون: فريدون توللي، رسول پرويزي، جلال آل‌احمد، ناصر وثوقي، نادر نادرپور، احمد آرام، ابراهيم گلستان از راه‌هاي گوناگون به بازگويي ديدگاه‌هاي خويش پرداختند و در برابر حزب توده‌ي وابسته به شوروي، كمر راست كردند. 
 خليل ملكي از انديشمندترين و درست‌كارترين ياران «مصدق» در خُرده‌گيري از سرسختي‌هاي مصدق به او يادآور شده بود: «رهبر زماني روشن‌بين است كه نخست پيرو احساس‌ها نباشد، نيروهاي راستينش را بتواند خوب برآورد كند و نيروهاي بدخواه را نيز آن‌گونه‌اي كه هست به شمار آورد و هيچ كار نابه‌جايي كه پيامدش شكست است انجام ندهد. رهبر دورانديش بايد خواسته‌هاي خود را  نه برابر با واپسين و بالاترين آرزوهاي خود كه برابر با نيروي خويش و نيروي دشمن در دستور كارش بگذارد... در آماج‌ها و باورهايش(ايدئولوژي) نبايد سازش‌كار باشد، هرچند در سياستِ روز سازشكاري براي رسيدن به بخشي از انگيزه‌هاي گفته شده نه تنها روا كه بايسته(ضروري) است. بانگ زدنِ" يا همه چيز يا هيچ چيز" ناروا است؛ چرا كه دنياي ما نسبي است و بايد در گام‌هايي چند، به نشانه‌ (هدف) نزديك شويم... به اميد آرماني ويژه همه چيز را از دست دادن اگر هم ارزش اخلاقي داشته باشد ارزش سياسي و اجتماعي ندارد.» [در اين‌جا بايد افزود كه ملي شدن صنعت نفت هر چند كه خواستِ تاريخي و همگاني مردم بود و پاره شدن «پيمان‌نامه‌ي 1901 دارسي» سرآغازي براي آن شد؛ گزارش‌ها و گفت‌وگوهاي آن‌روزها نشان مي‌دهند كه بيشتر رهبران سياسي ايران در اين‌باره دورانديشي، آگاهي اقتصادي و خردورزي سياسي نداشتند. آن‌ها بر اين باور بودند كه با انبوه خريدار‌ان در اسكله‌ها، روبه‌رو مي‌شوند! اين ارزيابي درستي نبود؛ همان‌گونه كه «رزم‌آرا» ملي‌شدن نفت را شتابزده خوانده بود و «محمد نمازي» از ياران مصدق در اين‌باره گفت: «نفت را ملي كرده‌ايم؛ نه توانايي اداره كردن آن را داريم، نه كارشناسان ويژه و نه نفتكش؛ در فروش آن ناتوانيم و بايد به ناچار از انگليس و آمريكا كمك بخواهيم...!» به گفته‌ي دكتر «پرويز مينا»(كارشناس برجسته‌ي نفت:«در سال1951 ميلادي ميانگين فرآورده‌ي(توليد) نفت ايران، روزانه660 هزار بشكه در روز بود، پس از آن بنگاه‌هاي بزرگ نفتي با بالا بردن فراورده‌هاي خود در عراق، عربستان، كويت و آمريكا همه‌ي فرآورده‌ي نفت را تا سال1952 به 13 ميليون بشكه‌ي نفت در روز افزايش دادند؛ درست13 برابر آن‌چه در ايران فراهم مي‌شد...»]  

بقیه در ادامه نوشتار

AmordadNews.آناهيتا كاوياني

منبع:تابناک

صادرات فرش ایرانی توسط چینی‌ها به 45 کشور جهان خبر ناخوشایندی است. اما ناخوشایندتر آن‌که ارزش مالی فرش‌های صادر شده از سوی چین سالانه 12 میلیون دلار آمریکا برآورد شده‌است. می‌توان گفت که کشور چین نه تنها صادرات بلکه تولید فرش ابریشم ایرانی را نیز در برخی بازارهای جهانی ازجمله آمریکای شمالی درانحصار خود گرفته است.

خبرگزاری میراث فرهنگی

پشت قلعه در فاصله پنج كيلومتري در ناحيه جنوبي شهرستان آبدانان و در شمال غربي روستاي پشت قلا بر روي تپه‌اي بلند قرار دارد كه رودخانه دويرج از پاي آن مي‌گذرد .

قلعه در دوره ساسانیان ساخته شده است. در پايين دست اين قلعه تاريخي كه در ارتفاع قرار گرفته، زمينهاي كشاورزي قرار دارند كه مربوط به اهالي روستاي پشت قلعه است.

اين اثر ارزشمند كه شامل برجهاي نگهباني، بارو، شاه‌نشين، اتاق‌هاي مسكوني، پلكان و...بوده هم اکنون تخریب شده است. مصالح ساخت اين قلعه تاريخي از قلوه سنگهاي رودخانه‌اي و گچ نيم‌كوب تشكيل شده است. بناهاب داخل قلعه گنبد و طاقچه داشته اند و در سالن اصلی قطر دیوارها بیش از یک متر است. 

اطلس ایران

عکس جنبه تزئینی دارد

وراندخت (ابوران/ بوران/ پوران/ پوراندخت/ توراندخت) نخستين شاهنشاه زن ساساني و دختر خسروپرويز شاهنشاه ساساني است. ريخت واژگاني اين نام در سرچشمه‌هاي گوناگون آمده است. يوستي در نام‌نامه‌ي خود شكل درست نام وي را بوران‌دخت گزارش نموده و واژه‌ي «بور» به همراه پسوند (آن) كه پسوند نسبت است، ساخته شده و معني گلگون دارد. 
در بندهش، بور به چم (:معني) عسلي رنگ آمده و در كنار آن در كتاب‌هاي برهان قاطع، افاضات استاد پورداود و شاهنامه فردوسي اين تركيب به چم دخت گلگون گزارش شده است. در كتاب تاريخ ايران چاپ كمبريج نام وي به فارسي ميانه بوراندخت آمده و دمرگان در كتاب سكه‌هاي ساساني تنها نام بوران بدون واژه‌ي دخت را از روي سكه‌ها منسوب به او خوانده و گزارش نموده است. 

سکه های دوران پادشاهی پوراندخت و چهره او بر سکه

بوراندخت دختر خسروپرويز، پادشاه نيرومند ساساني بود و پس از كودتاي برادرش شهربراز در برابر پدر كشتن شهربراز به پادشاهي برگزيده شد و بر تخت شاهان ساساني تكيه زد. درباره‌ي چگونگي به پادشاهي رسيدن بوراندخت و جانشيني وي بر پادشاه پيشين اخبار و گزارش‌هاي گوناگوني در سرچشمه‌هاي گوناگون آمده است. برخي سرچشمه‌ها از جمله فرهنگ جامع شاهنامه نوشته‌ي زنجاني، پادشاهي وي را پس از اردشير سوم گزارش نموده و رستگار فسايي در فرهنگ نام‌هاي شاهنامه به تخت‌نشستن وي را پس از كشته‌شدن فرايين آورده است و در كتاب از آفرينش تا يزدگرد، آغاز پادشاهي وي را پس از كشته‌شدن جوانشير گزارش نموده است. كيوان شهرياري در اساتير ايران و بين‌‌النهرين گزارش نموده چون شيرويه همه‌ي برادرانش را كشته بود و هيچ فرزندي از خسروپرويز نمانده بود تا به پادشاهي برسد و تنها دو دختر وي بوراندخت و آزرميدخت مانده بودند، بوراندخت را به پادشاهي برگزيدند و سكه به نام وي ضرب نمودند. در كتاب ايران در آستانه‌ي يورش تازيان آمده پس از مرگ اردشير سوم پيشينيان خسروپرويز باقي نمانده بود سپاه تيسفون (پايتخت ساساني) وي را به شاهي برگزيد. انگيزه‌ي پادشاهي بوراندخت نبودن مرداني شايسته براي پادشاهي نبوده بلكه برگزيده شدن وي به اين جايگاه را از بنياد تمدن و فرهنگ درخشان و گسترده‌ي ايران زمين دانسته و اينكه بانوان فرهيخته به پايگاه‌هاي بلند هازماني (:اجتماعي) مي‌رسيدند، پيشرفته بودن هازمان باستاني ايران نشان مي‌دهد. خوارزمي در كتاب مفاتيح، وي را با لقب سعيده مي‌شناساند و در بيشتر سرچشمه‌ها وي را دادگستر خوانده‌اند.

بقیه در ادامه نوشتار

یکی از سه کوهنورد ایرانی که در نزدیکی قله برودپیک هیمالیا مفقود شده، پیش از اعزام نامه ای تکان دهنده نوشته که حالا منتشر شده است.

 به گزارش ایسنا، سه کوهنورد ایرانی در خوشبینانه ترین برآوردها در حالی شرایط بسیار سختی را در نزدیکی قله ۸۰۴۷ متری برودپیک یا همان K۳ سپری می‌کنند که جامعه ورزش برای بازگشت ایشان دعا می‌کند اما ظاهراً تنها فشار هوا، سرمای استخوان‌سوز و شرایط جوی در وقوع چنین وضعی نقش نداشته است.

 در کنار وضعیت مبهم این کوهنوردان، انتشار متن یک نامه بسیار تکان دهنده بود؛ متنی که شاید نشان دهد کوهنوردان ایرانی را با تنگ نظری‌هایمان و با عدم همراهی کافی در ارائه اطلاعات و تجربیات صعودهای پیشین و حتی شاید سنگ اندازی‌هایی، خودمان در هیمالیا دفن کرده‌ایم.

 پرستو ابریشمی کوهنورد زن ایرانی در وبلاگ خاک خوب با بیان اینکه، «آیدین بزرگی» یکی از سه کوهنورد صعودکننده به قله از او خواسته تا پس از صعود آنها، نامه اش را منتشر کند، متن این نامه را روز سفراین گروه از ایران به پاکستان منتشر کرده است. آیدین بزرگی که حالا وضعیت نامعلومی در ارتفاعات سرد و استخوان سوز هیمالیا دارد، در نامه‌اش، چنین آورده است:

 «به نام برودپیک، به امید تغییر

 من وتو یکی دهانیم

که با همه آوازش، به زیباتر سرودی خواناست.

من و تو یکی دیدگانیم

که دنیا را هر دم، در منظر خویش تازه‌تر می‌سازد.

نفرتی

از هر آنچه بازمان دارد، از هر آنچه محصورمان کند، از هر آنچه واداردمان، که به دنبال بنگریم.

دستی

که خطی گستاخ به باطل می‌کشد.

من و تو یکی شوریم

از هر شعله‌ ای برتر، که هیچ گاه شکست را بر ما چیرگی نیست

چرا که از عشق رویینه تنیم.

و پرستوئی که در سرپناه ما آشیان کرده است

با آمد شدنی شتابناک

خانه را از خدائی گمشده لبریز می‌کند.

شاملو

 این ماییم، دوباره اینجاییم. با هم هستیم ولی تنهاییم. اینجاییم نه از برای خودخواهی، نه از برای خودنمایی، اینجاییم از سر عشق، اینجاییم از سر شور، از سر غرور. اینجاییم از برای رشد، از برای اوج، از سر جنون، اینجاییم برای پایان، پایان یک آغاز، پایانی که آغازی بلند پروازانه تر را نوید دهد.

 پایانی که پایان نیست، که شالوده ی آغاز است، که پشتوانه ی آغاز است، که تیر خلاصی است بر نتوانستن ها، بر خود کم بینی ها، بر در حصار ماندن ها، بر گرفتار تکرار شدن ها. آری تیر خلاصی است بر ماندن ها، نرفتن ها، نرسیدن ها، غروبی است برای این فرسایش ها و طلوعی است برای ریشه زدن ها، برای شکوفه دادن ها. بوی خوش تغییر است و مهر ابطال است بر راکد بودن ها.

 می خواهیم مال خودمان باشد، راه خودمان باشد، مسیر خودمان باشد، طناب خودمان باشد، از نفس و عرق خودمان باشد. می خواهیم توانستن را معنی کنیم، می خواهیم تغییر را زندگی کنیم، می خواهیم خواستن را بفهمیم، خواستن را بخواهیم. می خواهیم روی آن بزرگ مردی را سفید کنیم که مویش در این راه سفید شد، که قلبش در این راه شکست، که روحش در این راه درد کشید. می خواهیم پیرمردی را شاد کنیم که بغض به گلو نشسته اش فریاد شد، و فریادش به دادگاه برده شد. می خواهیم راهی را برویم که درست است، که رو به اعتلاست. می خواهیم طعنه بشنویم، مسخره شویم، مضحکه شویم، پول هایمان را هدر بدهیم، بدویم، گریه کنیم، خطر کنیم.

 می خواهیم کوهنورد باشیم، می خواهیم میراث بران شایسته ای باشیم، نمی خواهیم زیر چتر زور باشیم، نمی خواهیم کور باشیم.

 بقیه در ادامه نوشتار

سنگ نگاره ایلامی خونگ اژدر

خونگ اژدر يا تنگ نوروزي در 15 كيلومتري ايذه قرار دارد و بر روي سنگ بزرگي دو نقش برجسته قرار دارد. يكي از دوره ايلاميها متعلق به 4000 پيش و ديگري از زمان اشكانيان در حدود 1800 تا 200 سال پيش . نقش ايلامي تقريبا محو شده است ولي نقش اشكاني قابل تشخيص است.

نقش حک شده بر سنگ خونگ اژدر

نقش برجسته اشكاني خونگ اژدر
در اين تصوير يكي از حاكمان محلي تمام قد ايستاده است و از روبرو حجاري شده است. . دو كبوتر ديده ميشوند كه يكي از آنها حلقه قدرت را به همراه دارد و شاه اشكاني بر روي اسب در سمت چپ قرار دارد . در سمت ديگر سه نفر ايستاده اند كه اولي يك روحاني است و چيزي شبيه ميوه كاج در دست دارد.دو نفر ديگر احتمالا نگهبان هستند .مرد يك دستي در اين نگاره ديده ميشود كه احتمالا با مجسمه برنزي مرد يك دست كه در موزه ايران باستان است ارتباط دارد. شايد اين مرد در سنگ نگاره همان مرد يك دست موزه ايران باستان باشد. در اين صورت اگر شخصي غير از شاه مجسمه خود را ساخته باشد انتظار ميرود مجسمه شاه نيز در اين محل وجود داشته باشد وفرد مزبور بايد كه از مقام بالايي برخوردار باشد

اطلس ایران

زیباترین کویر دنیا با کلوت های منحصربه فردش در منطقه شهداد کرمان قرار دارد تا جایی که می توان این منطقه را نمایشگاهی از زیبایی های کویر نامید.

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، شهداد را ستاره کویر نامیده است؛ ستاره ای که با کویر افسانه ای و یادگارهای باستانی حاشیه آن و همین طور دیدنی های منحصر به فرد آن می تواند به یک منطقه ویژه گردشگری تبدیل شود.شهداد، همان سرزمینی است که قدیمی ترین پرچم فلزی جهان از دل خاک هفت هزار ساله اش در کاوش های سال 1350 بیرون آمد تا نام کویر، با تمدنی کهن درآمیزد. شهداد به عنوان زیباترین کویر دنیا با کلوت های منحصر به فردش در کویرلوت یکی از گرم  و خشک ترین بیابان های دنیا قرار دارد. کویر شهداد که بخشی از کویرلوت به شمار می رود با شگفتی های خاص خود از یک طرف می تواند برای هر گردشگر، فرصتی خارق العاده به شمار آید و از طرف دیگر، پنجره ای نو به صنعت طبیعت گردی ایران با عنوان نمایشگاهی از زیبایی های کویر بگشاید.

اگرچه زیبایی های طبیعی و منحصر به فرد کویر شهداد به خوبی برای گردشگران خارجی و داخلی معرفی نشده و هنوز برای بسیاری از علاقه مندان طبیعت، این کویر و جذابیت هایش ناشناخته مانده است اما با این حال در سال های اخیر این کویر جالب و دیدنی، میهمانان زیادی را به خود دیده است و اینک با ورود دسته دسته گردشگران از سراسر ایران و حتی از جهان، آرام آرام کویر شهداد از تنهایی خارج شده است و دیگر این کویر منحصر به فرد یک اقلیم و منطقه جغرافیایی نیست بلکه منطقه ای جذاب برای گردشگران به شمار می آید.

از سوی دیگر با وجود این که گرم ترین نقطه روی زمین با دمای 63 درجه سانتی گراد برای صحرای آریزونای آمریکا ثبت شده است اما کارشناسان ایرانی معتقدند کویر لوت ایران، جایی نزدیک به شهداد کرمان با دمای 67 درجه سانتی گراد در سایه و 100 درجه سانتی گراد روی خاک و گدازه های آتشفشانی در آفتاب، گرم ترین نقطه روی زمین است. با این حال، مهم ترین ویژگی این کویر گرم و خشک کلوت های منحصر به فرد آن است. کلوت ها از نظر شکل ناهمواری و شرایط پیدایش در دنیا بی نظیر است و اسرار بی شماری درباره اصول و خواص پیدایش آن ها وجود دارد. 

با نگاهی از دور دست به کلوت ها، شهری بزرگ با آسمان خراش های فراوان تداعی می شود و همین امر باعث شده است که برخی از جهانگردان خارجی از آن به عنوان شهر ارواح یاد کنند. کلوت های شهداد مانند شهری افسانه ای با قصرهای باشکوه است که هنگام عبور از میان آن ها تصور می کنی از وسط قلعه ها و قصرها گذر کرده ای! اما درواقع این کلوت ها به دست باد و باران ساخته شده است. رود دائمی شور این منطقه با بلورهای زیبای نمک، تپه گندم بریان، نمک های تخم مرغی شکل، منطقه بدون حیات و باکتری در عمق کویر و بوته های گز با 15متر ارتفاع از دیگر جاذبه های طبیعی کویر شهداد است که زیبایی کویر را صدچندان می کند. 

یک پژوهشگر درباره گندم بریان شهداد به گزارشگر ما می گوید: گندم بریان یا ریگ سوخته، منطقه ای جذاب و دیدنی است که در 80 کیلومتری شمال شهر شهداد، در کویرلوت قرار دارد با این حال به دلیل نداشتن جاده و مسیر مشخص، فقط عده معدود آشنا به منطقه می توانند به آن جا سفر کنند.

«عباس تقی زاده» می افزاید: این تپه هم از لحاظ زمین شناسی و هم به عنوان یک جاذبه گردشگری، نیاز به بازشناسی و معرفی بیشتری دارد. وی خاطرنشان می کند: دمای هوا از آبان تا فروردین در این نقطه کره زمین، قابل تحمل و طبیعی است. وی اظهار می دارد: این تپه به عنوان گرم ترین نقطه کره زمین از سوی پروفسور پرویز کردوانی معرفی شده است چنان که دمای هوای این منطقه در سایه فصل تابستان به 67 درجه سلسیوس می رسد بنابراین این منطقه قطب گرمایی کره زمین به شمار می رود.

منبع نوشتار:اعتدال .عکس:ایران تور آنلاین

«ارگ انار»، ارگي با گستردگي ۱۱هزار و ۱۷۹ متر‌مربع،   امروز نمي‌تواند از شهر كه هيچ حتا از خودش نگهداري كند. سالِ‌ زاده شدن اين ارگ به دوره‌ي پيش از اسلام به دوران ساساني بازمي‌گردد و سال بازسازيش به دوران صفويان. البته «علیرضا جعفری‌زند»، باستان‌شناس و استاد دانشگاه بر اين باور است كه؛ در کاوش‌ها و لایه‌نگاری‌ها، حتا ممكن است لایه‌های دوره‌ي اشکانی یا كهن‌‌تر نیز در این ارگ پيدا شود. اين سازه‌ي خشت‌و‌گلي كهنسال، اكنون بازيچه‌ي دست كساني شده كه حتا يك سده عمر نكرده‌ و نخواهند كرد.

شهرستان انار در شمال استان کرمان است. ارگ انار هم در مرکز این شهر جاي گرفته است و هرروز زخمي بر پيكرش وارد مي‌كنند و لايه لايه پوستش را مي‌كنند. ورودی ضلع شمالی این ارگ كه ميان دو برج جاي گرفته است در سال‌هاي نخست انقلاب ويران شد، ورودی اصلی در ضلع جنوبی دژ، در خیابان رازی جاي گرفته است. مي‌گويند نزديك به ۲۵ سال پيش بود كه افرادی از شهرداری انار و يکی از ارگان‌های نظامی به وسيله‌ي لودر شهرداری دست به ويران كردن در ورودی ارگ انار زدند و بخشی از ساختمان‌ها‌ي آن را به شوند(:دليل) آن که «پاتوق افراد معتاد و قمارباز» می‌دانسته‌اند، ويران کرده‌اند، با اين‌حال بخشی از ساختمان‌های مرکز ارگ، هنوز سالم‌اند و زير خاك سنگر گرفته‌اند.

سال‌ها گذشت و گذشت تا اين‌كه روزي بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خبر داد كه می‌خواهد در حریم ارگ، آرامگاه شهید گمنام بسازد! در اين ميان، فعالان میراث فرهنگی كه مي‌دانستند ساختن اين آرامگاه ١٥ در ١٠٠ متري اين ارگ را كه در سياهه‌ي آثار ملي به ثبت رسيده است با خطر روبرو مي‌كند سرسختانه واكنش نشان دادند و با ساخت اين آرامگاه مخالفت كردند.
گروه کارشناسان سازمان ميراث فرهنگی در سال ۱۳۸۷ برای اين ارگ سه حريم تعيين کردند اما اين حريم‌ها با گذشت چند سال، هنوز به گونه‌ي رسمی اعلام نشده است. اعلام نشدن رسمی حريم‌های درجه‌ي يک، درجه‌ي دو و درجه‌ي سه اين ارگ شوند(:دليل) محكمي بود تا شهرداری انار، به حريم درجه‌ي يک اين ارگ دست‌اندازي و آن را ويران كند.
در ضلع شمالي ارگ، وسايل بازي و ورزشي را با فاصله‌اي نزديك به پنج‌متر تا ديوار ارگ نصب كردند و با بلوك سيماني آن را از ارگ جدا كردند. مي‌گويند در همين‌جا كه وسايل ورزشي و بازي نصب شده است آثار و گورهاي تاريخی جاي دارد. گوشه‌ي ديگر اين ارگ را هم با فنس‌های پارک بادی كه در يک متری ديوار و برج اين اثر تاريخی  است آرايش كردند.

 عليرضا جعفری‌زند باستان‌شناس، درباره‌ي اين دست‌اندازي در مصاحبه‌اي با روزنامه‌ي شرق گفته بود: «اين اقدام فوق‌العاده برای يک گستره‌ي تاريخی خطرناک است و چهره‌ي اثر را مخدوش کرده و به لايه‌هايی که می‌توان در کاوش‌ها از آن برای تاريخ‌گذاری اين ارگ نتيجه‌ي موثری گرفت، آسيب می‌زند.»
ساكنان بومي هم گفته‌اند؛ در سال‌هاي گذشته افرادی اقدام به حفاری غيرمجاز در اين ارگ کرده‌اند كه در اين حفاری‌های ظروف سفالی و سکه نيز پيدا شده است بااين‌حال اين ارگ، تاکنون از سوی سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری مورد کاوش قرار نگرفته است.
از ديگر ويران‌گران اين ارگ مي‌توان موتورسواراني را دانست كه در آنجا جولان مي‌دهند و كسي نيست كه جلوي اين لذت پر از ويراني تاريخ‌شان را بگيرد.
هفتم خوردادماه امسال با اين‌كه چندگاهي از توقف ساخت‌و‌ساز آرامگاه شهید گمنام در گستره‌ي ارگ تاریخی انار کرمان مي‌گذشت خبر آمد كه متولیان این بنا در یکی از کارگاه‌های انار در حال آماده کردن اسکلت فلزی هستند تا ساخت و ساز آن را در زیربنای نزديك به ۳۶۰ متر‌مربع و بلنداي(:ارتفاع) ۱۲ در 80 متری ارگ دوباره آغاز کنند. كار به آنجا رسيد كه سردبیر تارنماي انارپرس از سازمان میراث فرهنگی کشور و به ویژه از «آتوسا مومنی»، معاون جدید میراث فرهنگی این سازمان خواست تا با دخالت در این ماجرا، جلوي اين ساخت‌و‌ساز غيرقانوني را بگيرد. نوزدهم خوردادماه، ساخت و ساز در گستره‌ي ارگ تاریخی انار با بي‌توجهي به نامه‌ي صریح سازمان میراث فرهنگی کشور که اعلام کرده بود ساخت و ساز باید متوقف بماند، آغاز شد.
بیش از دو سال است که ساخت آرامگاه شهید گمنام در گستره‌ي ارگ تاریخی انار با انتقاد دوستداران میراث فرهنگی روبرو شده است و ساخت آن مدام متوقف مي‌شود و با از سر گرفته مي‌شود. يكشنبه، ١٦ تيرماه، دوباره خبر، آغاز عملیات ساخت و ساز اين آرامگاه در گستره‌ي ارگ انار با نصب اسکلت فلزی پيچيد و باز ارگ انار چشم به راه تصميمات تازه‌اي است كه برايش مي‌گيرند.
شهر «انار» تا پیش از يورش تازيان به ایران، آبان نام داشته است. این شهر در دوران باستاني بخشی از ولايت «استخر»، فارس بوده اما از نزديك به هزار و٥٠٠سال پیش در قلمرو کرمان جاي گرفت. «آبان‌یشت»، یکی از یشت‌های اوستاست و با توجه به اینکه مردم کهن این شهر، زرتشتی بوده اند، گمان آن مي‌رود كه  نام آبان از اوستا گرفته شده باشد.«ابن خردادبه» نيز در کتاب «المسالک و الممالک» از اين منطقه به عنوان «قريه‌ي آبان» نام برده است. در کتاب «معجم‌البلدان» نيز به نام آبان اشاره شده است.

نگار پاكدل

یک فعال میراث فرهنگی در استان همدان از وقوع آتش‌سوزی در چهار هکتار از محوطه‌ی تاریخی هگمتانه در استان همدان خبر داد.حسین زندی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به اینکه این آتش‌سوزی ظهر روز گذشته (یکشنبه 16 تیر) اتفاق افتاد،‌ اظهار کرد: این اتفاق در چهار هکتار از محوطه‌ای را که علوفه‌های محوطه‌ی تاریخی هگمتانه در اطراف بناهای تاریخی داخل محوطه مانند دو کلیسا، موزه‌ی هگمتانه و ترانشه‌های جدیدی که توسط باستان شناسان باز شده بود،‌ احاطه کرده بودند، رخ داده است.

وی افزود: دو هفته گذشته نیز یک بار دیگر چنین اتفاقی برای محوطه‌ی تاریخی هگمتانه رخ داد، که یک هکتار از این علوفه‌ها که در همین موقعیت بودند، در‌ آتش سوختند، ولی متاسفانه علت آن نیز هنوز مشخص نشده است.او با تاکید بر اینکه خوشبختانه به هیچ یک از بناهای تاریخی موجود در محوطه‌ی تاریخی هگمتانه در دو آتش‌سوزی رخ داده، آسیب ظاهری وارد نشده است‌، گفت: با این وجود نباید فراموش کرد که چنین اتفاقاتی علاوه بر آسیب زدن به منظر محوطه، خاک این محوطه تاریخی را نیز می‌سوزاند. همچنین دوده‌ای که از بروز آتش‌سوزی در فضای محوطه پخش می‌شود‌، می‌تواند به آثار تاریخی آسیب وارد کند.زندی تاکید کرد: چرا زمانی که برای چنین محوطه تاریخی مهمی، نگهبان داریم، باید آتش‌سوزی آن هم برای دوبار در آن رخ دهد؟!وی افزود: آیا نباید در چنین محوطه‌ی مهم تاریخی، دست کم یک سیستم حفاظتی یا سنسوری که نسبت به بروز چنین اتفاقاتی حساس باشد، نصب کرد تا با بلند شدن هر دوده یا کمترین اتفاق و سرو صدایی بتوان از گسترش یا بروز آن جلوگیری کرد؟

 دیدار برگشت تیم‌‌های ملی والیبال ایران و کوبا در شرایطی امروز برگزار شد که این رویداد با دیرکردی طولانی از ست سوم پخش شد تا حواشی نگران کننده پخش زنده‌ها استمرار داشته باشد و بیم آن برود که جام جهانی فوتبال برزیل با موج گسترده‌‌‌‌ای از اختلال‌ها یا تأخیر در پخش‌ها روبه‌رو شود؛ رویدادی که بزرگترین ضررش متوجه رسانه ملی خواهد شد.
به گزارش «تابناک»، پخش برخی تصاویر از تماشاگران در مسابقه فوتبال اسپانیا و ایتالیا و والیبال ایران و ایتالیا، حواشی فراوانی ‌داشت که شایعه ـ بعدها ـ رد شده‌ی اخراج عوامل پخش شبکه سه نیز از آن جمله بود و به ظاهر‌ اعتراضات عمدتاً پنهان و بعضاً آشکار آنچنان قدرتمند بود که عزت‌الله ضرغامی، رئیس سازمان صداوسیما شخصاً واکنش نشان دهد و بر لزوم رعایت موازین در پخش مسابقات زنده تأکید کند.ضرغامی در بخش از سخنانش به حاشیه‌ پخش مسابقات والیبال تیم ایتالیا و ایران از تلویزیون اشاره کرد و گفت: پیش از این جلسه‌ای صورت گرفت که در آن اعلام کردیم، بالاخره چه باید کنیم؟ اگر بخواهیم شرع را رعایت کنیم، نباید این مسابقات را نشان دهیم، به جهت اینکه وضعیت پوشش تماشاگران نامناسب است؛ اما در قبال این تصمیم که با بزرگان کشور انجام گرفت، آن‌ها اعلام کردند ‌باید بازی پخش شود... در مسابقه بعدی دوستان را می‌فرستیم تا در این مسابقات به خانم‌هایی که پوشش ندارند، یک گرمکن بدهند تا بپوشند!وی همچنین گفت: در بازی تماشاگران به زمین چسبیده‌اند و پوشش تماشاگران زن نیز نامناسب است. حال شرایط برای ما بسیار دشوار است، به جهت اینکه مسابقه را با هفت ثانیه تأخیر پخش کردیم و شاید هیچ‌کس باورش نشود. به همین دلیل بخش‌هایی از صحنه را حذف کردیم و بخش‌هایی را نیز آرشیوی گذاشتیم که همه مخاطبان در این بازی اعصابشان خرد شد، ولی واقعا هنگامی که بازی ایتالیا پایان یافت، از دست‌اندرکاران پخش تشکر و قدردانی کردم. پوشش این مسابقات از مناظره‌ها برایم سخت‌تر بود. 

کشتی‌گیر زن ایرانی - آلمانی در المپیک دانشجویان مبارزه می‌کند.به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، یاسمین سفیدرودی اولین کشتی‌گیر زن ایرانی الاصل در تاریخ است که در بازی‌های دانشجویان جهان در کازان روسیه در وزن 51 کیلوگرم به میدان می‌رود. سفیدرودی یک خانواده کاملا کشتی‌گیر دارد. پدر او محمود سفیدرودی در گذشته از کشتی‌گیران در سطح ملی ایران و شاگرد منصور برزگر بوده است. وی در وزن 62 کیلوگرم کشتی می‌گرفته است.او همچنین در دهه 80 سابقه كشتي گرفتن در بوندسلیگای آلمان را دارد. برادر یاسمین سفیدرودی هم در حال حاضر کشتی‌ مي‌گيرد.یاسمین (جاسمین) سفیدرودی در بازی‌های دانشجویان جهان برای تیم ملی آلمان به روی تشک می‌رود. او تنها كشتي‌گير تيم زنان آلمان در كازان است.

«اگر باران به کوهستان نبارد

آقای شریعتمداری

این مطلب عینا از وبگاه الف درج گردیده است:

 جناب آقاي شريعتمداري سرمقاله شما با عنوان «خوابي كه فتنه‌گران براي رئيس‌جمهور منتخب ديده‌اند» موجب نوشتن اين چند سطر گرديد. البته به نظر می‌رسد مقاله جنابعالی بيشتر نمايانگر خوابي باشد كه شما براي ايشان ديده‌ايد! شما نوشته‌ايد: «تشكر رئيس‌جمهور منتخب از آقاي خاتمي با توجه به نقش ويرانگري كه وي در فتنه ۸۸ داشته است به اين نگراني دامن مي‌زند كه مبادا دكتر روحاني از خطري كه سران فتنه ۸۸ مي‌تواند براي دولت ايشان پديد آورند غفلت كند.» البته نگراني شما بجاست. چرا كه چهار سال تلاش جهت حذف يك جريان سياسي بي‌ثمر مانده است. از شما كه خود را مريد امام راحل و رهبری مي‌دانيد بايد سئوال كرد: اين رفتار حذفي با ده‌ها فرموده امام راحل كه وحدت كلمه را رمز بقا و پيروزي انقلاب مي‌دانستند، چه تناسبي دارد؟ وحدت كلمه با كساني كه مثل خود ما فكر مي‌كنند كه معني ندارد. درحالی که رهبر هوشیار انقلاب مخالفان نظام جمهوری اسلامی را به مشارکت دعوت می‌کنند و سران فتنه را بیگانگان می‌شمارند این طرد و نفی ریشه در کجا دارد؟به همان معيار كه حمايت از آشوب‌طلبان و فتنه گران سال ۸۸ زشت و محکوم است، تلاش براي حذف يك جناح سياسي از صحنه رقابت با ابزار تهمت و افترا و سخنان اثبات نشده نيز فتنه است. قرار دادن دو جناح كه بايد به مثابه دو حزب قوي و دو بال عمل نمايند در مقابل يكديگر و پاشيدن تخم كينه بين ايشان و تبديل نمودن صحنه رقابت سياسي به صحنه جنگ و جدال و اهانت، هم فتنه است.اكثريت مردم بصير و زمان شناس در انتخابات اخير راي به انزواي كساني دادند كه مي‌خواستند با انگ زدن، چهره رقيب سياسي را ملكوك و او را از صحنه حذف كنند. آقاي شريعتمداري! برخی از شخصیت‌هایی که شما متهمشان می کنید، جزء سرمايه‌هاي اين انقلاب هستند. مردم به حفظ سرمايه‌هايشان راي دادند. البته این سخن نگارنده به معنای تأیید کامل این شخصیت‌ها نیست بلکه انتقادات بسیاری هم وجود دارد. چنانکه بر شخصیت‌های جناح مقابلشان هم وجود دارد.حذف منتقدين با شعار فتنه‌گر، ضد ولايت و ضد انقلاب در چهار سال اخير به غرور و يكه‌تازي اصولگرايان و پرغلط شدن كارنامه دولت انجاميد. از گذشته عبرت بگيريم و ورود منتقدين به قوه مجريه را خوش‌آمد بگوييم و حرمت ايشان را پاس داريم.كينه توزي صحنه سياسي آرام و منطقي فعلي را به صحنه جنگ خياباني سوق مي‌دهد و بعيد نيست كساني كه در روش قانونمند انتخابات منزوي شده‌اند، بخواهند صحنه بازي را عوض نمايند. تهديد آن آقاي غوغاسالار به تظاهرات خياباني در راستاي خط مشي امثال شماست.بگذاريد بعد از این توفیق بزرگ ملی که رهبری آن را به حق حماسه سیاسی نامیدند و در زماني كه تحريم‌هاي كمرشكن و ظالمانه استکبار آرامش اقتصادي جامعه را مختل نموده است. مردم از هر سليقه سياسي با برادري و هم افزايي به حل مشكلات كمك نمايند و حماسه اقتصادی محقق شود نه آنكه با نوشتن مطالب توهين آميز شيريني انتخابات را به كام ملت تلخ و صحنه جنگ سياسي را پيش روي ايشان بياوريد. 

در آخر پيشنهاد مي‌شود يك شماره حساب اعلام شود جهت كمك به سفر شما به دور دنيا! تا هم قدري مردم بياسايند و هم شما دنيا ديده‌تر شويد. باشد كه تحمل و شرح‌صدرتان افزون گردد.

حجت‌الاسلام محمدحسن حائري شيرازي، 12 تیر 92

لینک نوشتار:

http://www.alef.ir/vdcgnq9qnak9y74.rpra.html?191855

 فوزیه خواهر ملک فاروق، پادشاه پیشین مصر و نخستین همسر محمدرضا شاه پهلوی، در سن ۹۱ سالگی در شهر اسکندریه مصر درگذشت.به گزارش خبرآنلاین به نقل از رویترز، یک افسر پلیس محلی خبر درگذشت فوزیه، ملکه پیشین ایران را تأیید کرده است.محمدرضا پهلوی ولیعهد ایران و فوزیه دختر فواد شاهزاده مصری در سال ۱۳۱۷ با هم ازدواج کردند. این ازدواج در نهایت مدتی پس از به سلطنت رسیدن محمدرضا به طلاق می‌انجامد.بزرگترین مشکل برای این ازدواج، اصل سی و هفتم متمم قانون اساسی ایران بود که بر اساس آن مادر ولیعهد الزاما باید ایرانی تبار می‌بود. مجلس در اقدامی بی سابقه نه تنها به فوزیه تابعیت ایران داد، بلکه او را ایرانی تبار نامید. محمدرضا برای اجرای مراسم عقد کنان به مصر رفت و پس از برگزاری مراسمی پرهزینه به همراه فوزیه، نازلی (مادر زنش) و هیات همراه در فروردین ماه ۱۳۱۸ به تهران بازگشت. شهناز، نخستین فرزند شاه سابق ایران حاصل این ازدواج است که بعدها همسر اردشیر زاهدی شد.

فوزیه پس از ۹ سال از محمدرضا شاه جدا شد و بعدها با یکی از افسران ارتش مصر ازدواج کرد. محمدرضا پهلوی نیز پس از فوزیه با ثریا بختیاری و سپس با فرح دیبا ازدواج کرد. در متن اعلام طلاق از طرف محمدرضا پهلوی آمده است: سه سال پیش علیا حضرت ملکه فوزیه بنا به دلایل پزشکی ایران را ترک گفتند و اخیرا تقاضای طلاق کرده‌اند، زیرا اقامت معظم لها در تهران برایشان از نظر سلامت جسمانی مضر است.

در اجابت به این درخواست، ما محمدرضا پهلوی شاهنشاه ایران طلاق خود را از همسرم علیاحضرت فوزیه اعلام می‌کنیم... این طلاق در روابط ایران و مصر اثری نخواهد داشت، بلکه این روابط بهتر از گذشته خواهد بود.آنگونه که بی بی سی نوشته است، قرار است مراسم تشییع جنازه فوزیه بعدازظهر روز چهارشنبه انجام شود. پیکر او در قاهره پایتخت مصر به خاک سپرده خواهد شد. پیکر محمدرضا پهلوی، آخرین شاه ایران هم در همین شهر دفن شده است.

تخت سليمان محوطه اي باستاني است شامل چند كاخ ساساني و آتشكده آذرگشنسب.در نزديكي ‌آن دو مجموعه باستاني ديگر به نامهاي زندان سليمان و تخت بلقيس قرار دارد.در اطراف زندان سليمان آثاري از دوره مادها و سكاها بدست آمده و بر اساس اين كشفيات تاريخ منطقه را به هزار سال پيش از ميلاد نسبت مي دهند.

برخي تاريخ نويسان اين مكان را محل تولد زرتشت دانسته اندكاخ ساساني در زمين مرتفعي واقع است كه در پيرامون آن درياچه عميق بيضي شكلي قرار دارد.شمال درياچه آتشكده آذر گشنسب بر پا بوده و آتش آن تا قرن چهارم هجري روشن بوده است و از آن به عنوان يكي از سه آتشكده مهم ساساني ياد مي شود - آذر فرنبغ،آذر برزين،آذر گشنسب -اين محل در قرن هفتم هجري به صورت اقامتگاه تابستاني ايلخانان مغول در آمد .از اين آتشكده به نام آتشكده شيز نيز ياد شده است بهرام گور و خسرو پرويز پس از پيروزي بر دشمنان غنائم جنگي را به اين آتشكده هديه ميكردند.اين آتشكده آنقدر اهميت داشت كه شاهان ساساني پس از تاج گذاري براي زيارت،پياده از تيسفون به آنجا مي رفتند.رستم فرخزاد فرمانده لشگر ساساني، پس از آنكه فرو پاشي سلسله ساساني را حتمي دانست در نامه اي به يزگرد سوم از او خواست با تمامي ثروت خود به تخت سليمان رود.

مسعودي مي نويسد: و در آنجا تا كنون‌ آثاري شگفت از بنا و تصوير ، با رنگهاي جالب از صورت افلاك و نجوم وجهان از خشكي ودريا و آبادي و معدن و ويرانه و گياه و عجايب ديگر بجاستابودلف در سال 341 هجري از روشن بودن آتش آتشكده زرتشتيان در اين منطقه مي نويسد و در شگفت است كه اين آتش كه كانون آن از 700 سال پيش فروزان است چرا خاكستر ندارد. او مي نويسد بر بالاي گنبد اين آتشكده هلالي از نقره نسب شده كه طلسم آن به شمار ميرود و قابل تخريب نيست.ياقوت حموي و قزويني نيز چنين عباراتي را نقل كرده اند.اشپيگل مي نويسد : پس از آنكه هراكليوس به معبد شيز رسيد تصويري از خسرو پرويز را ديد كه نمايشي بود از آسمان با خورشيد، ماه، ستارگان و ايزدان و به كمك دستگاههاي مكانيكي آسمان ميتوانست بغرد و ببارد.

قزويني مي گويد : آ تش ديگر آتشكده ها را از آتشكده شيز ميبردندهمچنين بقاياي يك معبد آناهيتا نيز در خرابه هاي ساساني تخت سليمان ديده ميشود. البته شهرت مذهبي اين محل مربوط به آتشكده آن استدر سه كيلومتري شمال غربي تخت سليمان،تپه اي قرار دارد كه در قله ‌آن حفره اي بزرگ به عمق حدود 100 متر ديده مي شود و آنرا زندان سليمان ناميده اند.در فاصله 7.5 كيلومتري شمال شرقي تخت سليمان كوهي به نام تخت بلقيس قرار دارد كه در آن آثار بنا هاي ساساني ديده مي شود.

منبع:اطلس تاریخ ایران

 تصاویر در ادامه نوشتار

دیروز روز افتخار آمیز دیگری برای والیبال و ورزش ایران رقم خورد .با وجود باخت میلیمتری ایران به ایتالیا هیچ چیز از شایستگی های قوی ترین تیم تاریخ ورزش های گروهی ایران کاسته نشد.

بله در اولین حضور در جام جهانی با تیمی که صاحب سبک و عنوان در این رشته است پایاپای جنگیدیم و اگر کمی دقت می کردیم و شانس با ما یار بود اکنون ایتالیا در ماتم فرو رفته بود.در هر صورت این بازی زیبا صرفنظر از نتیجه، نوید بخش ظهور قدرتی جدید در عرصه والیبال جهان می باشد. امیدواریم همانطور که تاکنون این تیم با بکار گیری از یک مربی کارآزموده ،مجرب و دارای کلاس جهانی توانسته به خوبی شایستگی جوانان برومند این مرز و بوم را اثبات نماید در آینده نیز این ساختار شکل گرفته به امید خدا رها نگردد.

اگر یادمان باشد تا همین چند سال قبل می گفتیم ایرانیها فقط در  بازیهای انفرادی خوب نتیجه می گیرند و در بازی های گروهی ضعف دارند و یا وقتی عقب می افتند از نظر روحی دچار ضعف می شوند. والیبال ما خلاف این امر را ثابت کرد. این مسائل می بایست توسط کارشناسان تحلیل گردد و از نتایج آن برای قدرتمند ساختن سایر تیم های ورزشی ایران استفاده گردد. دیروز در زمین ساساری ملی پوشان خیلی چیزها را به مسئولین ورزش ایران ثابت کردند.ثابت کردند اگر اندکی سرمایه گذاری و برنامه در کار باشد آنها با همت ،غیرت و هوش خود توان انجام غیرممکن ها را دارند. دیروز تیم والیبال ایران در ساساری مردانه جنگید و قلب 75 میلیون ایرانی به همراه آنها بود. درود بر شما .به امید پیروزی در آوردگاههای دیگر.

جندی شاپور البرز.تیر 92

 بوکسور جوان و سابق تیم ملی با این رشته ورزشی وداع کرده و برای گذران زندگی به میوه‎فروشی روی آورده است.محمد نوری‎پور در گفت‎وگو با خبرنگارخبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، با ابراز نارضایتی از وضعیت موجود در بوکس کشور، افزود: متأسفانه مشتزنان حمایت نمی‎شوند و مظلوم واقع شده‎اند. سقف قرارداد بوکسورها در تیم‎های لیگ برتری اندازه پول آرایشگاه فوتبالیست‎هاست.وی ادامه داد: حدود یک‎سال است که ازدواج کرده‎ام. از آن‎زمان به بعد، قید ورزش و دنیای قهرمانی را زده‎ام، برای این‎که بتوانم هم ورزش را ادامه دهم و هم مخارج زندگی را تأمین کنم، خیلی سراغ کار گشتم اما بی‎فایده بود.نوری‎پور خاطرنشان کرد: مغازه‎ی میوه‎فروشی دارم و از ساعت 4 صبح تا 8 شب کار می‎کنم که با این شرایط وقتی برای ورزش نمی‎ماند. خیلی سخت بود که در عین جوانی بوکس را کنار بگذارم اما برای امرار معاش، چاره‎ای نداشتم.دارنده مدال برنز بزرگسالان آسیا در سال 2012، یادآور شد: این مدال را در خردادماه سال گذشته کسب کردم و بعد از آن مسابقات متوجه شدم این مقام برای هیچ‎کس مهم نیست و کسی از ما تجلیل نکرد. نمی‎توانستم شرایط را تحمل کنم و صلاح دیدم بوکس را کنار بگذارم؛ چون کسی از مسئولان پیگیر رفع مشکلات ما نیست.این مشتزن لرستانی با بیان این‎که یکسال می‎شود که از بوکس خبری ندارم، اضافه کرد: متأسفانه من و علی مظاهری هم‎وزن بودیم که خیلی به او توجه می‎کردند و بار آخری که از تیم ملی خط خوردم به خاطر ایشان بود. الان هم شنیده‎ام رضا مرادخانی دیگر بوکسور لرستانی وزن 91 کیلوگرم همین مشکل را دارد و در بازی‌‎های انتخابی ظاهراً داورها به نفع مظاهری سوت زده‎اند. تا وقتی که او باشد فرقی ندارد آماده هست یا نیست، چون دیگر به کسی احتیاجی ندارند!نوری‎پور در پاسخ به سوال ایسنا که امکان دارد به بوکس برگردید؟ گفت: تنها در صورتی برمی‎گردم که بتوانم خرج خانواده‎ام را درآورم. مخارج زندگی زیاد است و بدون منبع درآمد نمی‎توانم بوکس را ادامه دهم. انتظارم این بود که یک‎ کار دولتی داشته باشم تا برای حضور در اردوها مشکلی نداشته باشم اما الان اگر یک‎ روز کار نکنم، ضرر می‎کنم.وی در ادامه صحبت‎هایش به انتقاد از هیأت بوکس لرستان پرداخت و افزود: مسوولان هیئت هر چندماه یک‎بار عوض می‎شوند و هرگز استمرار نداشته‎اند که بتوانند برنامه‎ها را اجرا کنند. لرستان مشتزنان خوبی دارد که می‎تواند در لیگ برتر تیم داشته باشد اما چون "بی‎کس" هستیم و هیأت در جذب اسپانسر عاجز است، از تیم‎داری در لیگ محروم هستیم.نوری‎پور به خانه بوکس خرم‎آباد اشاره و تصریح کرد: این سالن هیچ‎گونه امکاناتی ندارد و مسئولان، مدیون خانواده‎هایی هستند که فرزندا‎نشان پول می‎دهند و در آن‎جا تمرین می‎کنند در حالی که گرفتن این پول حرام است.وی در پایان با اشاره به این‎که در یکسال گذشته کسی سراغی از من نگرفته، اظهار کرد: بنده خیلی راحت و در سن 25 سالگی ورزش قهرمانی را کنار گذاشتم اما امیدوارم دیگر کسی در عین جوانی بی‎خیال ورزش نشود.

با این پوستر سنگی در مرودشت استان فارس، شاپور اول ساسانی غلبهٔ ایرانیان را بر رمی‌ها، با زانوزدن فیلیپ لیسینیوس والریانوس امپراطور روم، به یادمان می‌دارد. به کین خواهی از سالهای خواری ایرانیان در زیر یوغ جانشینان اسکندر اعلام می‌دارد. بنا به نوشتهٔ شاپور: "درست در آن هنگام که ما بر اریکه پادشاهی استوار شدیم، امپراطور گردیانوس در سراسر امپراطوری رم لشکری از تبارهای گوث وجرمن فراهم نمود... و به نبرد با ما تاخت. رزمی بزرگ و رویاروی درگرفت. و سزار گوردیان به خاک افتاد و ما لشکر رم را درهم شکستیم. و رمی‌ها فیلیپ را به امپراطوری برگزیدند. و سزار فیلیپ نزد ما آمد برای پیمان آشتی و پانصد هزار دینار به باج داد برای زندگیش و سپس باجگذار ما شد"

جایزه ایگنوبل (Ig Nobel Prize)‏ تقلیدی تمسخرآمیز از جایزه نوبل است که همه ساله در اوایل اکتبر (تقریباً در زمان اعلام نتایج جایزه نوبل) به ۱۰ موفقیت برتر که «ابتدا باعث خنده و سپس به فکر فرو رفتن مردم شود» اعطا می‌شود. این جایزه توسط مجلهٔ طنز علمی سالنامه تحقیقات غیرمحتمل (Annals of Improbable Research)‏ سازمان‌دهی می‌شود. ارایه مراسم این جایزه، که در سالن تئاتر ساندرز (Sanders Theater)‏ دانشگاه هاروارد برگزار می‌شود، به عهده گروهی از برجستگان و شایستگان جایزه نوبل است. مراسم هر سال با مجموعه‌ای از سخنرانی‌های عمومی برندگان جایزه در ام‌آی‌تی خاتمه می‌یابد.

اولین جایزه ایگ نوبل در سال ۱۹۹۱ به اکتشاف‌هایی اعطا شد که نمی‌شود یا نمی‌توان دوباره انجامشان داد. هر ساله، ۱۰ جایزه در چندین رشته اعطا می‌شود. این رشته‌ها علاوه بر رشته‌های موجود در جایزه نوبل، مانند شیمی، فیزیک، فیزیولوژی و پزشکی، ادبیات و صلح، شامل موارد دیگری، از جمله بهداشت عمومی، مهندسی، زیست‌شناسی و پژوهش‌های میان‌رشته‌ای (interdisciplinary research)‏ هم می‌شود. به جز سه جایزه در اولین سال برگزاری (به Administratium، Josiah Carberry و Paul DeFanti که بیشتر جنبه طنز داشته)، باقی جایزه‌های ایگ نوبل برای موفیت‌های واقعی داده شده است.گاهی این جایزه به نشانه انتقاد (یا حتی هجو ملایم) به کسی یا سازمانی داده می‌شود. دو جایزه‌ای که به پژوهش‌هایی در زمینه هومیوپاتی اعطا شد  و یا جوایزی که با دولت ایالتی کانزاس و کلرادو ایالات متحده آمریکا، برای پایداری در تدریس فرگشت داده شد،و همین طور جایزه‌ای که به نشریه Social Text، به خاطر اشتباه فاحشی که هیات تحریریه‌اش در ماجرای سوکال مرتکب شده بود، تعلق گرفت ، نمونه‌هایی از این دست هستند. با این حال،‌ در بیشتر موارد، سعی می‌شود که توجه مخاطبان به مقاله‌هایی جلب شود که به جنبه‌ای فکاهی یا غیرمنتظره پرداخته‌اند. این موارد طیف وسیعی را در بر می‌گیرند؛ از کشف تحریک حس جنسی شترمرغدر حضور انسان گرفته تا تلاش برای این مطلب که سیاه‌چاله‌ها تمام امکانات فنی لازم برای جهنم بودن را دارند. تقلیدی تمسخرآمیز از جایزه نوبل است که همه ساله در اوایل اکتبر (تقریباً در زمان اعلام نتایج جایزه نوبل) به ۱۰ موفقیت برتر که «ابتدا باعث خنده و سپس به فکر فرو رفتن مردم شود» اعطا می‌شود. این جایزه توسط مجلهٔ طنز علمی سالنامه تحقیقات غیرمحتمل (Annals of Improbable Research)‏ سازمان‌دهی می‌شود. ارایه مراسم این جایزه، که در سالن تئاتر ساندرز  دانشگاه هاروارد برگزار می‌شود، به عهده گروهی از برجستگان و شایستگان جایزه نوبل است. مراسم هر سال با مجموعه‌ای از سخنرانی‌های عمومی برندگان جایزه در ام‌آی‌تی خاتمه می‌یابد.

در سال ۲۰۱۰ میلادی آندره گیم (Andre Geim)‏ اولین کسی بود که هم‌زمان هر دو جایزه نوبل و جایزه ایگ نوبل را از آن خود کرد.

ورزشکاران دلاور ایران زمین باز هم حماسه آفریدند. شاید خوشبین ترین کارشناسان هم باختی آبرومند را برای ایران پیش بینی می کردند  اما اصلی در قاموس ایران و ایرانی هاست که دیگر تاریخی شده و آن غیر قابل پیش بینی بودن ایرانی هاست.ما هر کاری بخواهیم می توانیم بکنیم.بله ،ایتالیا یکی از پر قدرت ترین تیم های والیبال جهان را در معتبر ترین لیگ قهرمانی جهان در کشور خودش در هم کوبیدیم.امیدوارم نوار پیروز یهای این روز های ورزش ایران که غرورمان  را دوباره احیا کرده همچنان و تا ابد ادامه داشته باشد. این پیروزی تاریخی و ارزشمند به همه شما هموطنان مبارک باد.ورزشکاران غیرتمند ایران زمین آفرین بر شما.

به دنبال اعتراض و تجمع گروهی از حامیان محیط زیست ایران، تخریب باغ گیاه‌شناسی نوشهر متوقف شد. این باغ از با ارزش‌ترین ذخیره‌های ژنتیک گیاهی در خاورمیانه به شمار می‌رود.حر منصوری عبدالملکی، دیده‌‌بان میانکاله و از فعالان محیط زیست استان مازنداران، در خبری که روز پنج‌شنبه (۶ تیر/ ۲۷ ژوئن) روی صفحه فیسبوکی "کمپین برای محیط زیست ایران" منتشر کرد، نوشت که معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در دولت محمد خاتمی «از طرف حسن روحانی رئیس جمهور منتخب، مسئول بررسی موضوع شده» است و «پروژه گذر جاده از میان باغ گیاه‌شناسی نوشهر و تخریب باغ برای همیشه متوقف شد.»این درحالی است که روزنامه اعتماد از سوی برخی مسئولان در شماره امروز خود نوشته است که تصمیم نهایی در این باره ۱۰ روز دیگری اعلام می‌شود.تصمیم به تخریب یک باغ قدیمی با درختان منحصر بفردی که بعضی از آنها تا ۲۰۰ سال قدمت دارند، جنب‌وجوش فعالان محیط زیست مازندران را در  پی داشت. چیزی نمانده بود که کمر درختان باغ گیاهشناسی نوشهر با کشیده‌شدن یک جاده کمربندی از میان ‌آن بشکند.استانداری مازندران قصد داشت بخشی از این باغ را برای دسترسی به بندر نوشهر تخریب کند. اما تجمع روز گذشته (چهارشنبه ۵ تیرماه) در اعتراض به تصمیم استانداری مازندران موقتا اقدامات بعدی را متوقف کرده است؛ اعتراضی که به نوشته روزنامه‌اعتماد حمایت برخی از دست‌اندرکاران دولتی را نیز به همراه داشت.روز پنج‌شنبه (۶ تیرماه) برخی رسانه‌ها، از جمله روزنامه‌های "آرمان" و "اعتماد" و سایت این کمپین اینترنتی، از توقف موقت تخریب باغ گیاه‌شناسی نوشهر خبر دادند؛ باغی با ۳۵ هکتار مساحت که سال ۱۳۱۰ ساخته شده است. فعالان محیط زیست می‌گویند این پارک بزرگترین و با ارزشترین ذخیره ژنتیک گیاهی کشور و خاورمیانه است.

موزه‌ای بی‌نظیر

باغ اکولوژی نوشهر با پرورش هزار و ۴۰۰ گونه گیاهی در حقیقت یک موزه بی‌نظیر گیاهان است. حامیان آن در نامه به روحانی این‌گونه درباره درختان‌اش نوشته‌اند:

«پایه‌هایی کهنسال از بلند مازو، نمدار، توسکا و ممرز؛ تنها پایه بلوط چوب‌پنبه در ایران، قدیمی‌ترین پایه‌های دارتالاب و ژینکو در کشور، ۲۵ گونه کاج و حدود ۳۰ گونه اکالیپتوس هم در این عرصه ۳۵ هکتاری وجود دارند؛ عرصه‌ای که به دلیل حساسیت بی‌مانند و ارزش والایش به عنوان یک اثر ملی به شماره ۱۷۷۹۵ در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور ثبت شده است. همچنین تنها مکانی در جهان که دو گونه جدید و منحصر به فرد، یعنی اسپیره نوشهری و افرای مازندرانی به‌طور همزمان در آن زیست می‌کنند، باغ گیاه‌شناسی نوشهر است.»

DW.DE

 اینجا پارک یادمان ملی سنت جورج آریزونا و صخره های Vermilion است.صخره هایی با طرحهای مواج زیبا.اما نکته جالب در مورد بازدید از این اثر هنری طبیعی است ،روزانه فقط 20 نفر اجازه دارند از این شاهکار خلقت دیدن کنند علت این امر حفاظت از این محیط طبیعی است.10 نفر از طریق لاتاری از ماههای قبل انتخاب شده و 10 نفر هم از طریق لاتاری روزانه شانس دیدار از این مکان عجیب را  می یابند.

تصویری از لاتاری برای انتخاب توریست هابرای بازدید از ورمیلیون در مرکر KANABیوتاست .

منبع:AP PHOTO.YAHOO NEWS

تصاویر در ادامه نوشتار درج شده است.

این هم نحوه مدیریت منابع طبیعی مدل ایرانی آن: 

من اهل نوشتن نیستم ولی هر از چند گاه اخباری را می شنویم که آتش به جان ما می اندازد.نکته جالب توجه اینکه ما براحتی از میان یک باغ گیاهشناسی که بسیاری از گیاهان نادر در آن وجود دارد جاده می کشیم در حالیکه در جاهایی که باید جاده و پل بکشیم این کار را انجام نمی دهیم .اگر این باغ گیاهشناسی در ژاپن ،آلمان ،آمریکا حتی مالزی یا کشورهای همجوار ما بود آیا چنین برخوردی با آن صورت می گرفت.واقعا دردناک است که ادعای پیشرفتمان گوش فلک را کر کرده است ولی از درک مسائلی به این سادگی عاجزیم.شاید همه دنیا مطالب را عوضی می فهمند و فقط ما موجودات ذی شعور این جهانیم . عین خبر را از خبر گزاری مهر درج می کنم قضاوت با خودتان:

هم‌اکنون ۶۹/۲ ‌درصد مدال‌آوران در المپیاد فیزیک، ۷۶/۶ ‌درصد ریاضی، ۵۰‌درصد کامپیوتر و ۵۰‌درصد شیمی خارج از مرز جغرافیایی کشور و اکثرا عضو دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی برتر و تاثیر‌گذاری در دنیا همچون دانشگاه هاروارد، استنفورد، ام‌آی‌تی، کالیفرنیا، کمبریج، جان هاپکینز و پرینستون در آمریکا و دانشگاه تورنتو و سایمون فریز در کانادا هستند.‌

روزنامه شرق در گزارش اول امروز خود با تیتر “المپیاد مهاجرت”، آماری تکان دهنده از مهاجرت نخبگان علمی کشور به دانشگاه های غربی منتشر کرده است. بنا بر این گزارش، ۶۲ درصد از دانش‌آموزان مدال‌آور المپیادی کشور طی ۱۴ سال گذشته به کشور‌های توسعه‌یافته دنیا اعم از آمریکا و کانادا مهاجرت کرده‌اند.طی بررسی صورت گرفته در «روزنامه شرق» از مجموع ۲۲۵ دانش‌آموز ایرانی که طی سال‌های ۱۳۷۲ (م۱۹۹۳) تا ۱۳۸۶ (م۲۰۰۷) در ۵۳ المپیاد جهانی شرکت کردند بیش از۱۴۰ نفر معادل ۶۲/۲ درصد آنها هم‌اکنون در یکی از دانشگاه‌های مطرح دنیا در آمریکا و کانادا تحصیل می‌کنند.هم‌اکنون ۶۹/۲ ‌درصد مدال‌آوران در المپیاد فیزیک، ۷۶/۶ ‌درصد ریاضی، ۵۰‌درصد کامپیوتر و ۵۰‌درصد شیمی خارج از مرز جغرافیایی کشور و اکثرا عضو دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی برتر و تاثیر‌گذاری در دنیا همچون دانشگاه هاروارد، استنفورد، ام‌آی‌تی، کالیفرنیا، کمبریج، جان هاپکینز و پرینستون در آمریکا و دانشگاه تورنتو و سایمون فریز در کانادا هستند.

مبدا ۹۴‌درصد آنها سکوی پرتابی به‌نام «دانشگاه صنعتی‌شریف است» و مقصد ۶۶/۴ ‌درصد آنها آمریکا. هم‌اکنون چهار تا پنج ‌میلیون مهاجر ایرانی در ۳۲ کشور جهان حضور دارند. بیش از ۵۰۰ پروفسور ایرانی (معادل با یک پنجم کل استادان ما در داخل کشور) در ایالات متحده وجود دارند. همچنین براساس پژوهشی سه‌ تا چهارنمره از میانگین ضریب هوش ایرانیان در اثر مهاجرت نخبگان کاسته شده است و غم‌انگیز‌تر آنکه براساس پژوهش صورت گرفته در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران بیش از ۷۰‌درصد دانشجویان دکترای آن دانشگاه که موفق به دریافت مدرک دکترای خود شده‌اند به فکر مهاجرت هستند.

عصر ایران-

استاد جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور وکمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت.

وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک،حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت.وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد.همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک و اواز -سه تار نیز آشنایی کامل دارد.که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می نوازدمعروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند. 

کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده و نوشین از فرزندان استاد شهنار هستند که در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران اقامت دارند.

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان دی درگذشت.محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."

 روحش شاد و قرین رحمت باد 

 این هم جواب دندان شکن تیم ملی ایران به مربی خودخواه و بی ادب کره جنوبی که حتی حاضر نشد از مردم ایران عذر خواهی کنه.

امیدوارم این مربی شکست ،در دو بازی رفت و برگشت و مخصوصا بازی برگشت در تادیب گاه کره جنوبی ،رو تا پایان دوره مربی گریش فراموش نکنه.مطمئنم ما ایرانی ها حداقل تا سالیان سال این چهره رو از یاد نمی بریم.

 پیروزی شیران ایرانی به همه هموطنان ایرانی مبارک.