محققان دانشگاه یورک موفق به حل معمای سیاهچاله‌ها شدند که نشان می‌دهد، هر چیزی که بداخل منطقه «افق رویداد» سقوط کند از بین خواهد رفت.

به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین هیچ چیزی حتی نور پس از عبور از سیاهچاله نمی‌تواند از میدان جاذبه آن بگریزد؛ هر سیاهچاله دارای منطقه ای به نام افق رویداد (event horizon)‌ است، یعنی اگر جسمی وارد این ناحیه شود، نمی‌تواند از آن رهایی پیدا کند و محکوم به نزدیک شدن و از بین رفتن در مرکز سیاهچاله است.پروفسور «سام براون اشتاین» و دکتر «استفانی پیراندولا» تأکید می کنند که راه حل این موضوع در نظریه اطلاعات کوانتومی، شامل وجود گرفتاری کوانتوم در طول افق رویداد سیاهچاله نهفته است.مکانیسم کوانتوم نشان می دهد، گرفتاری در منطقه افق رویداد بین ذرات درون و خارج از سیاهچاله بوجود می آید.«بروان اشتاین» تأکید می کند: مانعی از ذرات پر انرژی ایجاد می‌شود: یک دیوار پر انرژی (یا دیوار آتش) در سراسر افق رویداد شکل می گیرد. برای نخستین بار ضرورت گرفتاری در سراسر افق رویداد سیاهچاله و آنچه همزمان با افزایش سن سیاهچاله روی می دهد را نشان دادیم؛ هرچه میزان گرفتاری (کوانتوم) بزرگتر باشد، دیواره دیرتر فرو می ریزد، اما اگر گرفتاری حداکثری باشد، دیوار آتش هرگز روی نمی دهد.زمانیکه مکانیسم کوانتومی و گرفتاری در ذرات در خصوص سیاهچاله ها دخیل می شوند، پیش بینی «هاوکینگ» برای امکان طولانی ترین زمان نیز امکان پذیر می شود.نتایج این تحقیق نه تنها از نظریه گرانش انیشتین، بلکه از نظریه اطلاعات کوانتومی بعنوان ابزار قدرتمند برای کشف اسرار کائنات حمایت می کند.

نگاه اجمالی

فرضیه سیاهچاله حتی در میان شگفت انگیزترین پیشرفت های اخیر اختر فیزیک نظری موقعیت برجسته ای دارد. قرن بیستم زمانی بود که کشفیات خارق العاده در فیزیک و اختر شناسی همواره به کشفیات دیگری که خارق العاده تر بودند، منجر گردیده است. در عین حال آنها دوره دیگری را در گسترش علوم طبیعی مشخص می سازند. تعداد کمی از این کشفیات از نظر جذابیت با فرضیه سیاهچاله‌ها قابل قیاس هستند. چنین عجیب به نظر می آید که در فضا سوراخ و در سوراخ سیاهچاله ها وجود داشته باشند.! 
 

نظریه نسبیت عام در فضا

طبق نظریه نسبیت عام ، نیروهای گرانشی از خواص فضا هستند. مسئله قابل توجه فقط این نیست که جسمی در فضا وجود دارد بلکه این جسم مشخص کننده هندسه فضای اطرافش می باشد. انیشتین در این مورد می گوید: همیشه عقیده بر این بوده اگر تمام ماده جهان معلوم شود، زمان و فضا باقی می مانند، در حالی که نظریه نسبیت تاکید می کند که زمان و فضا نیز همراه با ماده نابود می گردند. بنابراین ، جرم با فضا ارتباط دارد. هر جسمی باعث می شود که فضای اطرافش انحنا پیدا کند. ما به سختی متوجه چنین انحنایی در زندگی خود می شویم، زیرا با جرم های نسبتا کوچکی سروکار داریم. ولی در میدان های گرانشی بسیار قوی ، مقدار انحنا ممکن است قابل توجه باشد. 

بقيه در ادامه