ابزار رایگان وبلاگ

در پی توافق به عمل آمده میان دولت بریتانیا و دولت اسکاتلند، قرار است یک همه پرسی برای استقلال اسکاتلند از بریتانیا برگزار شود. روز هجدهم سپتامبر برای این همه پرسی انتخاب شده و صد روز تا رسیدن به این روز تاریخی باقی مانده است.

اسکاتلند از ۳۰۷ سال پیش جزو بریتانیای کبیر محسوب می شود و از هم اکنون، شمارش معکوس برای این همه پرسی آغاز شده است.

بیش از ۴ میلیون اسکاتلندی برای شرکت در این همه پرسی دعوت شده اند. اسکاتلند یکی از چهار ملیت تشکیل دهندۀ بریتانیای کبیر است. توافق حاصله میان دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا و الکس ساموند، نخست وزیر دولت محلی اسکاتلند در تاریخ پانزدهم اکتبر ۲۰۱۲ و در پی کسب بیش از ۶۹ کرسی توسط حزب ملی گرایان اسکاتلند، به دست آمد.

طبق نظرسنجی هایی که توسط روزنامه بریتانیایی فاینشنال تایمز صورت گرفته، ۴۸ درصد از کسانی که می توانند در این همه پرسی شرکت کنند، همچنان خواستار باقی ماندن در بریتانیای کبیر هستند و در مقابل، ۳۵ درصد خواهان استقلال اسکاتلند هستند.

یکی از شهروندان شهر ادینبورگ اسکاتلند می گوید:“برای من ۵۰-۵۰ است. قلبم می گوید که اسکاتلند استقلال داشته باشد اما مغزم به من می گوید که ما باید همچنان با بریتانیا باقی بمانیم. این نظری است که دارم.” نظرسنجی های انجام شده نشان می دهد که کسانی مثل این شهروند اسکاتلندی کم نیستند.

حزب ملی گرایان اسکاتلند و هواداران این حزب، کارزاری با عنوان “بله” به راه انداخته اند تا بتوانند تعداد بیشتری را برای موافقت با این همه پرسی همراه کنند. در این میان، وضعیت اقتصادی و آیندۀ این کشور در این زمینه، در مرکز مناظره ها و مباحث قرار دارد و هر طرف سعی می کند هواداران خود را به شرکت یا عدم شرکت در این همه پرسی ترغیب کند.

وزیر اول دولت محلی اسکاتلند به مردم این کشور قول داده است که در صورت پیروزی این کشور در همه پرسی، ۱۲۳۰ یورو به درآمد سالانۀ هر شهروند اضافه خواهد شد و اقتصاد این کشور، سالانه ۶ میلیارد یورو رشد خواهد داشت.

الکس ساموند، در نطقی در همین باره می گوید: “در ۱۵ سال آینده، ما می توانیم اسکاتلند را به یک جامعۀ مرفه تر تبدیل کنیم. این برنامه ها، معتبرتر از استدلال هایی است که خزانه داری بریتانیا برای نادرست خواندن هدف ما جمع آوری کرده است.”

برای رسیدن به اهداف تعریف شده بعد از استقلال اسکاتلند، دولت آقای ساموند به ذخایر نفتی واقع در دریای شمال تکیه می کند اما این ذخایر در حال حاضر در اختیار بریتانیاست. در کنار ذخایر نفت، دیگر صنایع مهم اقتصادی در اسکاتلند، شامل بانکداری و خدمات بانکی، بیوتکنولوژی، حمل و نقل و گاز می شود. ضمن آنکه صنعت توریسم و صنعت تولید ویسکی اسکاتلند نیز، از مهمترین منابع کسب درآمد برای اسکاتلند محسوب می شوند.

اسکاتلند یکی از ملیت های ثروتمند بریتانیا محسوب می شود و استقلال آن در همه پرسی روز هجدهم سپتامبر می تواند موجب از دست رفتن یکی از مهمترین منابع درآمد بریتانیای کبیر شود.

دنی الکساندر، وزیر خزانه داری بریتانیا در این باره می گوید: “در صورتیکه با هم متحد بمانیم، اسکاتلند از آینده ای امن تر، اقتصادی قوی تر و جامعه ای پیشرفته تر برخوردار خواهد بود چرا که بعنوان بریتانیای کبیر می توانیم منابع و خطرات را تقسیم کنیم.”

در این همه پرسی تنها یک سوال در مورد استقلال اسکاتلند مطرح خواهد شد که رای دهندگان، با آری یا نه به ان پاسخ خواهند داد. در صورتیکه نتیجۀ این همه پرسی به پاسخ آری به استقلال اسکاتلند ختم شود، این بخش پس از سه قرن از سلطۀ پادشاهی بریتانیا خارج خواهد شد.

خوب گویا  جنبش والاس در فیلم شجاع دل به سرانجام می رسه!